Παγκόσμια Ημέρα Ψωρίασης

Παγκόσμια Ημέρα Ψωρίασης

Η 29η Οκτωβρίου καθιερώθηκε ως «Παγκόσμια Ημέρα Ψωρίασης» το 2004, με πρωτοβουλία της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Ψωρίασης, που συσπειρώνει στους κόλπους της γιατρούς και ασθενείς.

Στόχος της Παγκόσμιας Ημέρας Ψωρίασης είναι να ενημερώσει ασθενείς, ιατρούς και κοινό και να αυξήσει την επίγνωση για την ασθένεια, ώστε να δώσει στους ασθενείς που πάσχουν από Ψωρίαση την προσοχή και την κατανόηση που τους αξίζει.

Παρότι αναφέρεται ήδη από την αρχαιότητα, η Ψωρίαση παραμένει από πολλές απόψεις μια κρυφή ασθένεια και πολλές διαστάσεις της παραμένουν άγνωστες στο ευρύ κοινό. Μια κοινή παρανόηση είναι αυτή μεταξύ της Ψωρίασης, που είναι ασθένεια του ανοσοποιητικού συστήματος, και της Ψώρας, που οφείλεται στο ακάρι της Ψώρας. Το αποτέλεσμα είναι πολλοί να πιστεύουν λανθασμένα ότι η Ψωρίαση είναι μεταδοτική.

Τα μηνύματα της Παγκόσμιας Ημέρας Ψωρίασης είναι: «Η ψωρίαση δεν είναι μεταδοτική» και «Από ψωρίαση μπορεί να προσβληθεί οποιοσδήποτε».

Η Ψωρίαση είναι μια χρόνια δερματοπάθεια που προκαλείται από δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος. Το αποτέλεσμα είναι αλλοιώσεις του δέρματος, με πιο συχνή εκδήλωση τις φλεγμονώδεις, ερυθηματώδεις πλάκες, οι οποίες καλύπτονται από αργυρόλευκες φολίδες.

Η Ψωρίαση δεν προκαλεί θάνατο. Θα ήταν, ωστόσο, λάθος να αντιμετωπιστεί η νόσος ως ένα απλό πρόβλημα αισθητικής. Η ύπαρξή της, ιδίως σε βαριά μορφή, μπορεί να έχει καταστροφικές συνέπειες στη ζωή του ασθενούς, παρόμοιες με αυτές άλλων σοβαρών χρόνιων ασθενειών, όπως οι καρδιακές και αναπνευστικές παθήσεις.

Πάντως, τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα άτομα που πάσχουν από Ψωρίαση είναι κοινωνικής και ψυχολογικής φύσης.

Η Ψωρίαση προσβάλλει περίπου το 2% του πληθυσμού παγκοσμίως. Αυτό σημαίνει ότι, κατά προσέγγιση, 200.000 άτομα πάσχουν από την ασθένεια στην Ελλάδα.

Παγκόσμια Ημέρα Ζυμαρικών

Παγκόσμια Ημέρα Ζυμαρικών

Η Παγκόσμια Ημέρα Ζυμαρικών έχει καθιερωθεί από το 1988 με πρωτοβουλία της Ένωσης των Ευρωπαίων Βιομηχάνων Ζυμαρικών (UNAFPA). Στόχος της ημέρας αποτελεί η γνωστοποίηση της γευστικής και θρεπτικής αξίας των ζυμαρικών στο ευρύ κοινό. Η εορτή της ημέρας πραγματοποιείται κάθε χρόνο στις 25 Οκτωβρίου , σε ανάμνηση του πρώτου συνεδρίου της Ένωσης το 1995 στην Ρώμη.

 

Με αφορμή την συγκεκριμένη ημέρα , αξίζει να σημειωθεί πως τα ζυμαρικά έχουν κατηγορηθεί άδικα. Ισχύει πως ένα πιάτο με ζυμαρικά μπορεί να περιέχει ένα πλήθος θερμίδων , όμως το γεγονός αυτό δεν οφείλεται εξ’ολοκλήρου στα ζυμαρικά. Αντ’αυτού , ο τρόπος μαγειρέματός τους με σάλτσες ,που περιέχουν αλάτι, ζάχαρη και λίπη  αυξάνουν κατακόρυφα την θερμιδική αξία. Μάλιστα, μια έρευνα έδειξε πως τα μακαρόνια έχουν την δυνατότητα να συμβάλλουν στην προσπάθεια ενός ανθρώπου για χάσιμο βάρους και έλεγχο του διαβήτη.

Για την ορθή κατανάλωση ζυμαρικών οφείλουμε να προσέξουμε ορισμένους παράγοντες .Ειδικότερα :

  • Μέγεθος μερίδας

Η μέτρηση της μερίδας διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στην αποφυγή υπερκατανάλωσης. Για παράδειγμα , ένα φλιτζάνι μαγειρεμένα μακαρόνια περιέχει 220 θερμίδες δηλαδή το 12% της ΣΗΠ (Συνιστώμενης Ημερήσιας Δόσης) σύμφωνα με μια τυπική δίαιτα 1800 θερμίδων ή το 15% στα πλαίσια μιας αυστηρότερης δίαιτας 1500 θερμίδων. Αν το φλιτζάνι αυτό διπλασιαστεί τρείς φορές μέσα στην εβδομάδα τότε αυτό σημαίνει αύξηση 10 κιλών σε λίπος.

  • Ζυμαρικά ολικής αλέσεως

Τα ζυμαρικά ολικής αλέσεως περιέχουν ελαφρώς λιγότερες θερμίδες σε σχέση με τα λευκά ζυμαρικά. Επιπρόσθετα, έχουν μεγαλύτερη περιεκτικότητα (σχεδόν την διπλάσια) σε φυτικές ίνες από εκείνη των λευκών. Οι φυτικές ίνες προκαλούν την αίσθηση του κορεσμού και συνεπώς  βοηθάει στην απώλεια βάρους. Παράλληλα, το μαγγάνιο, μέταλλο που ενισχύει την υγεία των οστών και το σελήνιο, αντιοξειδωτικό που προστατεύει από την κυτταρική βλάβη, εμπεριέχονται σε αφθονία στα ζυμαρικά ολικής αλέσεως.

 

  • Λαχανικά μαζί με τα ζυμαρικά

Τα λαχανικά έχουν ελάχιστες θερμίδες αλλά προσφέρουν όγκο στο γεύμα και ένα πλήθος φυτικών ινών βοηθάει στην απώλεια βάρους.

  • Σάλτσα με λίγες θερμίδες

Μια σωστή επιλογή σάλτσας αποτελεί μια απλή σάλτσα ντομάτας με ελάχιστο αλάτι. Γενικά αποφύγετε τις κρεμώδεις σάλτσες και το πολύ τριμμένο τυρί καθώς είναι φορτωμένα με ένα πλήθος από αχρείαστο λίπος.

Παγκόσμια Ημέρα Οστεοπόρωσης

Παγκόσμια Ημέρα Οστεοπόρωσης

Η Παγκόσμια Ημέρα Οστεοπόρωσης εορτάζεται στις 20 Οκτωβρίου με σκοπό να ευαισθητοποιήσει όλο και πιο πολλούς για την έγκαιρη πρόληψη της νόσου. Η οστεοπόρωση είναι μια ασθένεια που χαρακτηρίζεται από χαμηλή οστική πυκνότητα και μέτρια ποιότητα οστού. Εξελίσσεται χωρίς συμπτώματα ή πόνους έως ότου προκύψει κάποιο κάταγμα, που εντοπίζεται συνήθως στο ισχίο, στην σπονδυλική στήλη, ή στον καρπό. Γι΄αυτό χαρακτηρίζεται ως η σιωπηλή επιδημία της εποχής μας.

 
Σύμφωνα με το Διεθνές Ίδρυμα Οστεοπόρωσης (IOF) μέχρι το 2050 αναμένεται παγκόσμια αύξηση των καταγμάτων ισχίου στους άνδρες κατά 310% και στις γυναίκες κατά 240%.  Η σιωπηλή αυτή επιδημία που σύμφωνα με στοιχεία του IOF εμφανίζεται σε μεγαλύτερη συχνότητα και φαίνεται να έχει μεγαλύτερο κοινωνικό-οικονομικό αντίκτυπο από άλλες μάστιγες της εποχής μας (όπως ο καρκίνος του μαστού, η υψηλή αρτηριακή πίεση, ο διαβήτης κ.α.), συνήθως διαγιγνώσκεται πολύ αργά και αφού έχει προκύψει κάποιο κάταγμα.  H ελλιπής ενημέρωση με συνέπεια την καθυστερημένη διάγνωση φαίνεται ότι πυροδοτούν το πρόβλημα σύμφωνα με έρευνα του IOF σε 11 χώρες που έδειξε γενικευμένη άρνηση της επίγνωσης του κινδύνου ανάπτυξης οστεοπόρωσης ακόμα και σε μεταεμμηνοπαυσιακές γυναίκες, έλλειψη διαλόγου με τον γιατρό τους και περιορισμένη πρόσβαση σε διάγνωση και θεραπεία πριν την πρόκληση του πρώτου κατάγματος.

 

Η οστεοπόρωση μας αφορά όλους, είτε άμεσα είτε έμμεσα, δεδομένου ότι ακόμα και αν δεν πάσχει κάποιος υπάρχει πιθανότητα να εμφανίσει στο μέλλον ενώ είναι πιθανό να υπάρχει στον περίγυρό του άτομο που να πάσχει. Τα νούμερα που έχουν δοθεί στη δημοσιότητα επιβεβαιώνουν τον ισχυρισμό αυτό, καθώς πλέον γίνεται λόγος για το 25-35% των γυναικών και το 15-20% των ανδρών ηλικίας άνω των 50 ετών να έχει προσβληθεί.
Αναλυτικότερα, μελέτη σε 10.000 γυναίκες, του Συλλόγου “Πεταλούδα” σε όλη την Ελλάδα κατέδειξε μεταξύ άλλων ότι:

·    Το 20% των γυναικών μπαίνει στην εμμηνόπαυση με ήδη προϋπάρχουσα οστεοπόρωση ενώ σε ηλικία 70  ετών περισσότερες από τις μισές Ελληνίδες έχουν εγκατεστημένη οστεοπόρωση. Στις γυναίκες κάτω των 50 ετών, δηλαδή γυναίκες πολύ νέες που δεν έχουν μπει στην εμμηνόπαυση, βρέθηκε ότι ένα μεγάλο ποσοστό (35,4%)  έχει ήδη ελαττωμένη οστική μάζα, στοιχείο που δημιουργεί γενικότερη ανησυχία.

·    Στο σύνολο του γυναικείου Ελληνικού πληθυσμού άνω των 50 ετών (2.400.000, απογραφή 2003) οι 855.500 Ελληνίδες έχουν οστεοπόρωση, δηλαδή το 35%.

·    Το 51% των Ελληνίδων άνω των 50 ετών που είχαν ήδη μπει στην εμμηνόπαυση δεν είχε κάνει μέτρηση οστικής πυκνότητας,  ενώ στις περισσότερες αγροτικές και ορεινές περιοχές της πατρίδας μας το 48% αγνοούσε τελείως το γεγονός και συμμετείχε τυχαία στη μελέτη.

·      Όσον αφορά το αντίκτυπο της πάθησης στην κοινωνική συμπεριφορά η μελέτη έδειξε ότι το 50% των Ελληνίδων ενοχλούνται πολύ από τις αλλαγές που έχουν γίνει στο σώμα τους, ενώ το 35% δήλωσε ότι ενοχλείται λίγο. Η οστεοπόρωση και κυρίως τα κατάγματα επηρεάζουν την ποιότητα ζωής ακόμα και μετά την ίασή τους.  Είναι σίγουρο ότι μετά από ένα κάταγμα μειώνεται η κινητικότητα και λειτουργικότητα των ατόμων. Το πρόβλημα οξύνεται στις μεγαλύτερες ηλικίες. Τα σπονδυλικά κατάγματα προκαλούν παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης, κύφωση  (καμπούρα)  και πόνο.  Οι συνέπειες αυτές οδηγούν τα άτομα σε κοινωνική απομόνωση.

·    Απογοητευτικά ήταν και τα αποτελέσματα που αφορούν την άσκηση και γενικά την ενασχόληση με φυσικές δραστηριότητες. Το συντριπτικό 82% των ατόμων που συμμετείχαν στην έρευνα δήλωσαν ότι ασκούνται σπάνια έως ποτέ, το 5,3% 1-2 ώρες την εβδομάδα και μόνο το 5,5% περισσότερο από 2 ώρες την εβδομάδα.

·    Σημαντικό επίσης ήταν το εύρημα της έρευνάς που επιβεβαίωσε το μέγεθος του προβλήματος της κακής διατροφής των νέων Ελληνίδων (γυναίκες μικρότερες των 50 ετών). Μόνο το 32% λαμβάνει καθημερινά τις απαραίτητες ποσότητες ασβεστίου ενώ το 72,6% των γυναικών άνω των 50  ετών λαμβάνει καθημερινά ποσότητες ασβεστίου κατά πολύ μικρότερες των διεθνώς συνιστώμενων δόσεων.

Ιδιαίτερη βαρύτητα στο θέμα πρέπει να δώσουν συνεπώς:

 

  • Γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση ή με πρόωρη εμμηνόπαυση
  • Άνδρες άνω των 70 ετών
  • Άτομα με διάφορα χρόνια νοσήματα όπως είναι η μεσογειακή αναιμία, η χρόνια νεφρική ανεπάρκεια, η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, σακχαρώδης διαβήτης, ηπατική νόσος και άλλα
  • Άτομα που λαμβάνουν κορτιζόνη για μακρά χρονικά διαστήματα
  • Άτομα με ιδιαίτερα χαμηλό σωματικό βάρος
  • Άτομα με διατροφικά προβλήματα και μειωμένη πρόσληψη ασβεστίου
  • Άτομα με ιστορικό κατάγματος ισχίου σε γονέα καθώς και ιστορικό κατάγματος των ιδίων

Αξίζει, επίσης, να σημειωθεί ότι επιβαρυντικοί παράγοντες είναι :

  • το κάπνισμα
  • το αλκοόλ
  • η μειωμένη έκθεση στον ήλιο
  • η έλλειψη άσκησης
  • η κατάχρηση καφέ και τσαγιού

 

Είναι πολύ σημαντικό να προλάβει κανείς την οστεοπόρωση στην φάση ανάπτυξης. Μπορεί με την έγκαιρη διάγνωση να βρεθεί η αιτία που δημιουργήθηκε η οστεοπενία και να αντιμετωπισθεί.
Η μέγιστη οστική πυκνότητα εξαρτάται από γενετικούς παράγοντες (κληρονομικότητα) και από άλλους παράγοντες όπως :

  • η διατροφή
  • η άσκηση
  • ορμονικές ανωμαλίες
  • χρόνια νοσήματα
  • και η κατάχρηση αλκοόλ, καπνού και φαρμάκων. Η αποφυγή του καπνού και του αλκοόλ στην εφηβική ηλικία μειώνει σημαντικά τα οστεοπορωτικά κατάγματα στην ενήλικο ζωή.

 

 

Τελευταία, διαπιστώνουμε ότι ένα σημαντικό ποσοστό παιδιών έχει μειώσει την κατανάλωση γαλακτοκομικών προϊόντων λόγω περικοπών ως απόρροια της οικονομικής κρίσης που πλήττει την Ελληνική οικογένεια. Επίσης διαπιστώνουμε σημαντική μείωση μέχρι και πλήρης έλλειψη αθλητικών δραστηριοτήτων των παιδιών και αυτό ως αποτέλεσμα περικοπών.
Θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην  έγκαιρη πρόληψη της οστεροπόρωσης στην χώρα μας από την παιδική ηλικία όπου μπορεί ουσιαστικά να αντιμετωπιστεί  η οστεοπόρωση στα χρόνια που ο οργανισμός αναπτύσσει τον σκελετό (ηλικίες 10-25 ετών).

Και  βέβαια θα πρέπει, οι γονείς να προσπαθήσουν παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, να προσπαθήσουν, να μην μειώσουν την κατανάλωση των γαλακτοκομικών από τα παιδιά, αλλά και από τους ίδιους. Τέλος την άθληση των ίδιων και των παιδιών τους μπορούν να την αναπληρώσουν με απλές δραστηριότητες, έτσι ώστε να μην ακινητοποιηθούν τα παιδιά, μπροστά στον ηλεκτρονικό υπολογιστή και το διαδίκτυο.

 

Ημερήσιες ανάγκες σε ασβέστιο για παιδιά και εφήβους 
Ηλικία / Ποσότητα ασβεστίου(mg/ημέρα) 
:

  1. 0-6 μηνών / 210
  2. 7-12 μηνών / 270
  3. 1-3 ετών / 500
  4. 4-8 ετών / 800
  5. 9-18 ετών / 1.300

 

Όσο πιο γερά οστά φτιάξει κανείς κατά την παιδική, εφηβική και νεανική ηλικία τόσο πιο πολύ προστατεύεται από αυτή την πάθηση. Έπειτα, μεγαλώνοντας είναι πάρα πολύ σημαντικό να φροντίσει κανείς ώστε να μην χάνει μεγάλες ποσότητες ασβεστίου από τον οργανισμό του. Για να πετύχει κανείς όλα αυτά θα πρέπει να ακολουθεί ένα τρόπο ζωής που να περιλαμβάνει τα παρακάτω:

  • Διατροφή πλούσια σε ασβέστιο
  • Διατροφή με ποικιλία, μέτρο και ισορροπία
  • Αποφυγή στερητικών και απότομων διαιτών
  • Διατήρηση υγιούς βάρους με δείκτη μάζας σώματος άνω του 19Kg/m.

 

 

  • Ελλιποβαρείς και αδύνατες γυναίκες διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν οστεοπόρωση σε σχέση με γυναίκες φυσιολογικού βάρους ή υπέρβαρες. Τακτική άσκηση λοιπόν επιβάλλεται.
  • Αποχή από το κάπνισμα 
  • Αποχή από καταχρήσεις (όπως η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ και καφέ)

Παγκόσμια Ημέρα Μυοσκελετικού Τραύματος

Η Παγκόσμια Ημέρα Μυοσκελετικού Τραύματος εορτάζεται στο πλαίσιο της “Εβδομάδας Δράσης για τα Οστά και τις Αρθρώσεις”. Η Εβδομάδας Δράσης για τα Οστά και τις Αρθρώσεις ξεκινά στις 12 Οκτωβρίου με την Παγκόσμια Ημέρα Αρθρίτιδας, συνεχίζεται με την Παγκόσμια Ημέρα Σπονδυλικής Στήλης στις 16 Οκτωβρίου, με την Παγκόσμια Ημέρα Τραύματος στις 17 Οκτωβρίου και ολοκληρώνεται στις 20 Οκτωβρίου με την Παγκόσμια Ημέρα Οστεοπόρωσης.

Ο άνθρωπος βαδίζει, μετακινείται, αλλάζει θέση στο χώρο και με αυτό τον τρόπο χαίρεται τις χαρές της ζωής και εκπληρώνει τις επαγγελματικές υποχρεώσεις του.
Η δομή και η ανάπτυξη του μυοσκελετικού συστήματος του ανθρώπου παρουσιάζει μία μοναδικότητα σε όλες τις ηλικίες και πολλές ιδιαιτερότητες στην παιδική ηλικία.

Ως τραύμα χαρακτηρίζεται η κάκωση, ήσσονος ή μείζονος βαρύτητας σε διάφορα συστήματα του σώματος που οδηγεί σε προσωρινή ή μόνιμη αναπηρία ή και σε απώλεια της ζωής του τραυματία.
Το τραύμα αποτελεί σημαντικό πρόβλημα στη δημόσια υγεία και ευθύνεται για περίπου 1 στους 10 θανάτους κάθε χρόνο. Σε ασθενείς προ της ενηλικίωσης το τραύμα αποτελεί την κύρια αιτία θνητότητας, ενώ σε ηλικιωμένους ασθενείς αποτελεί σημαντική αιτία νοσηρότητας καταρχάς, και θνητότητας κατά δεύτερο λόγο
Στατιστικά, η κύρια αιτία κακώσεων και θανάτων σχετιζόμενων με τραυματισμό είναι τα τροχαία ατυχήματα στα οποία η χώρα μας έχει λυπηρά κυρίαρχη θέση μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών. Το τραύμα αποτελεί εξίσου σημαντική αιτία νοσηρότητας και προσωρινής ή και μόνιμης αναπηρίας. Για κάθε νεκρό από τροχαίο ατύχημα υπάρχουν περίπου 10 σοβαρά τραυματίες οι οποίοι χρήζουν σημαντικής νοσηλείας και αποθεραπείας.
Τραυματισμοί προκαλούνται επιπλέον όπου συναθροίζονται ή δραστηριοποιούνται πολλοί άνθρωποι, όπως σε χώρους εργασίας, σε αθλητικούς χώρους αλλά και στο σπίτι. Τα περισσότερα κατάγματα ισχίου προκαλούνται σε ηλικιωμένους ανθρώπους που πέφτουν στο σπίτι τους.

Οι κακώσεις του μυοσκελετικού συστήματος που μπορεί να γίνουν απειλητικές για τη ζωή είναι :

  • κακώσεις της πυέλου
  • κακώσεις της σπονδυλικής στήλης
  • τα ανοικτά κατάγματα
  • τα πολλαπλά κατάγματα των μακρών οστών
  • το σύνδρομο διαμερίσματος
  • η τραυματική ραβδομυόλυση

 

Στατιστικές δείχνουν πως :

  • Κάθε τριάντα δευτερόλεπτα ένας άνθρωπος χάνει την ζωή του σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα και την ίδια στιγμή 3 άλλοι τραυματίζονται.
  • Τα αυτοκινητιστικά δυστυχήματα είναι ο κύριος παράγων για θανάτους και αναπηρίες ανθρώπων κάτω των 45 ετών.
  • Το 50% των θανάτων από τροχαία ατυχήματα που συμβαίνουν στις αναπτυσσόμενες χώρες θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί με την αποτελεσματική παρέμβαση μετά από τον τραυματισμό.

    Στην Ελλάδα οι θάνατοι από τροχαία ατυχήματα είναι σχεδόν δυό φορές πιο συχνοί απ ‘ότι παγκοσμίως. Έχουμε  000 θανάτους,  4.000 βαριά και 30.000 ελαφρά τραυματισμένους κατά μέσο όρο το χρόνο.  Από τους νεκρούς και τους τραυματίες το 1/3  είναι παιδιά.  Το τραγικό αυτό γεγονός γίνεται ακόμα χειρότερο αν υπολογίσει κανένας ότι πέρα από τους θανάτους πολλοί  από τους τραυματίες μένουν ανάπηροι, και μάλιστα σε μικρή ηλικία.

    Και στα παιδιά
    Κάθε χρόνο στην Ελλάδα τραυματίζονται περίπου 500.000 παιδιά, από αυτά 700 χάνουν την ζωή τους και 3.000 μένουν με μόνιμη αναπηρία.
    Το 30% των νεκρών από τροχαία ατυχήματα στην Ελλάδα είναι πεζοί και κυρίως παιδιά και έφηβοι. Το παιδί ως πεζός μειονεκτεί σημαντικά σε σχέση με τους ενήλικους εξαιτίας φυσικών αδυναμιών, γι’ αυτό χρειάζεται εκπαίδευση και επιτήρηση.

    Ατυχήματα μπορούν να συμβούν σε οποιαδήποτε στιγμή και οπουδήποτε, όπως στο σπίτι, στο σχολείο, στο δρόμο, στην παιδική χαρά, στις διακοπές.
    Οι τραυματισμοί των παιδιών είναι ένα αρκετά συχνό και επίκαιρο θέμα καθ’όλη τη διάρκεια του χρόνου. Τα παιδιά αποτελούν ένα σημαντικό ποσοστό τραυματιών που επισκέπτονται το τμήμα επειγόντων περιστατικών στα νοσοκομεία. Και αν κατά τους χειμερινούς μήνες η ολοένα και αυξανόμενη αθλητική δραστηριότητα των παιδιών οδηγεί σε συχνούς τραυματισμούς, το καλοκαίρι η ελευθερία άθλησης και διασκέδασης των μικρών μας φίλων έχει δυστυχώς σαν αποτέλεσμα πολύ συχνά δυσάρεστους για το παιδί, άλλα και για τους γονείς, τραυματισμούς.

 

Πώς θα μπορούσαν να προληφθούν οι τραυματισμοί στα παιδιά;
Είναι αποδεδειγμένο ότι η σωστή και συστηματική πρόληψη μπορεί να μειώσει τον αριθμό και την σοβαρότητα των παιδικών ατυχημάτων μέχρι και 50%. Η πρόληψη των ατυχημάτων έχει σχέση με την οργάνωση σωστής υποδομής και την ευαισθητοποίηση, ενημέρωση και αλλαγή νοοτροπίας των παιδιών και των ενηλίκων. Πρέπει να έχουμε υπ’ όψη μας ότι τα παιδιά κάτω των 10 ετών δεν έχουν την ωριμότητα να χρησιμοποιήσουν αποτελεσματικά τους κανόνες ασφαλείας, άρα χρειάζονται σωστή επίβλεψη και καθοδήγηση.
Το παιδί δικαιούται να παίξει και ποδόσφαιρο και μπάσκετ και να κάνει ποδήλατο με την ψυχή του, απλά καλό είναι ως κηδεμόνες να λάβουμε κάποια προληπτικά μέτρα. Σημαντική είναι η καθοδήγηση του παιδιού σε χώρο ασφαλή για να παίξει με το ποδήλατό του ή το πατίνι του, μακριά από τον κίνδυνο των αυτοκινήτων. Η χρήση κατάλληλων παιδικών καθισμάτων στο αυτοκίνητο και η σωστή ασφάλιση του παιδιού-συνεπιβάτη όχι μόνο προλαμβάνουν, αλλά και περιορίζουν την έκταση ενός τραυματισμού σε τροχαίο ατύχημα.

Αναφορικά µε τις στρατηγικές πρόληψης ανά ηλικιακή οµάδα, για την µείωση της επίπτωσης των τροχαίων ατυχηµάτων, ισχύουν τα εξής: Για παιδιά έως 15 ετών, σηµαντική είναι η διαµόρφωση του οδικού περιβάλλοντος έτσι ώστε να παρέχει περισσότερη ασφάλεια στα παιδιά, καθώς και η εκπαίδευση των γονέων έτσι ώστε να φροντίζουν για την ασφαλή µεταφορά των παιδιών (τοποθέτηση των παιδιών σε ειδικά καθισµατάκια προσαρµοσµένα στο πίσω κάθισµα του αυτοκινήτου και ποτέ στην µπροστινή θέση, στην αγκαλιά του γονέα ή σε πορτ µπεµπέ, ασφάλιση των θυρών από έξω κτλ). Στους έφηβους και νέους σηµαντικές θα ήταν παρεµβάσεις για αποφυγή οδήγησης υπό την επήρεια ψυχοτρόπων ουσιών και αλκοόλ, παρεµβάσεις σχετικά µε την χρήση του κράνους και της ζώνης ασφαλείας, καθώς και η ανίχνευση ατόµων µε ριψοκίνδυνη συµπεριφορά

Παρ’όλα τα προληπτικά μέτρα, μπορεί όμως και πάλι να συμβεί ο τραυματισμός, οπότε πρέπει ως μεγαλύτεροι εμείς να είμαστε οπλισμένοι τόσο με ψυχραιμία, όσο και με βασικές γνώσεις αντιμετώπισης του τραυματία.

Παγκόσμια Ημέρα Διατροφής

Παγκόσμια Ημέρα Διατροφής

Κάθε χρόνο στις 16 Οκτωβρίου γιορτάζουμε την Παγκόσμια Ημέρα Διατροφής . Η συγκεκριμένη ημέρα ιδρύθηκε το 1945 από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας (FAO) του ΟΗΕ.

Τα ακραία καιρικά φαινόμενα έχουν άμεση επίπτωση στην πρωτογενή παραγωγή(αλιεία ,κτηνοτροφία , αγροτική παραγωγή) . Παράλληλα , ο παγκόσμιος πληθυσμός αυξάνεται και συνεπώς και η ζήτηση τροφίμων. Για αυτό το λόγο οφείλει να μειωθεί η απώλεια των τροφίμων με βελτιωμένες μεθόδους συγκομιδής, αποθήκευσης ,συσκευασίας ,μεταφοράς και  διαχείρισης κατά την πώληση. Επιπρόσθετα, πρέπει να καταναλωτές να  είναι συνειδητοποιημένοι πολίτες και να χρησιμοποιούν ορθά τους φυσικούς πόρους έχοντας βελτιωμένη διατροφική αντίληψη. Για παράδειγμα μπορούν να καταναλώνουν λιγότερο κρέας και περισσότερες φυτικές τροφές εξυπηρετώντας και την υγεία αλλά και την εξοικονόμηση περιβαλλοντικών πόρων. Παραδοσιακά και τοπικά προϊόντα βοηθούν την βιωσιμότητα τοπικών οικονομιών αλλά και μια ισορροπημένη διατροφή.

Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία της Greenpeace :

  • 2 δισ. άνθρωποι υποφέρουν από χρόνια έλλειψη θρεπτικών ουσιών.
  • 40 εκατ. άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο από πείνα, ενώ καθημερινά παράγονται 356 κιλά δημητριακών ανά άτομο.
  • Μεταξύ 1967- 1997, η παγκόσμια παραγωγή δημητριακών αυξήθηκε κατά 84% και ο παγκόσμιος πληθυσμός αυξήθηκε κατά 67%, εξασφαλίζοντας ένα καθεστώς επισιτιστικής ασφάλειας σε παγκόσμιο επίπεδο.
  • Την ίδια περίοδο, το κόστος παραγωγής των τροφίμων μειώθηκε εντυπωσιακά, παρασύροντας σε αντίστοιχη μείωση και τις τιμές τους.
  • Η βιομηχανία τροφίμων σπαταλά 40 δισ. δολάρια σε διαφήμιση.

Σύμφωνα με στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, 300 εκατ. ενήλικες σε όλο τον κόσμο είναι παχύσαρκοι.

  • Μέχρι το 2020,η παχυσαρκία και οι επιπλοκές που δημιουργεί (καρδιαγγειακά νοσήματα, διαβήτης και ορισμένοι τύποι καρκίνου) θα ευθύνονται για το 72% των θανάτων παγκοσμίως. Το 1998, το αντίστοιχό ποσοστό ήταν της τάξεως του 60%.
  • Οι ΗΠΑ, η Κίνα, η Ε.Ε και η Βραζιλία αποτελούν το 33%του παγκόσμιου πληθυσμού, το οποίο καταναλώνει το 60% της παγκόσμιας παραγωγής μοσχαριού, περισσότερο από το 70% της παγκόσμιας παραγωγής πουλερικών και περισσότερο από το 80% της παραγωγής χοιρινού.

 

  • Στις ΗΠΑπερισσότερο από το 40% των παραγόμενων τροφίμων πετιέται στα σκουπίδια, με κόστος πάνω από 100 δισ. δολάρια για την αμερικανική κοινωνία. Υπολογίσθηκε ότι το 14% των τροφίμων που καταλήγουν στα σκουπίδια ενός νοικοκυριού βρίσκεται πακεταρισμένο και δεν έχει λήξει.
  • Αν κάθε Αμερικανός μειώσει την κατανάλωση κρέατος κατά 5%, αν δηλαδή τρώει ένα πιάτο λιγότερο την εβδομάδα, τότε θα παραχθεί ποσότητα δημητριακών ικανή να θρέψει 25 εκατομμύρια ανθρώπους.
  • Αν οι 670 εκατ. τόνοι από την παγκόσμια παραγωγή δημητριακών που προορίζεται για ζωοτροφές μειώνονταν κατά 10%, τα περίσσια δημητριακά θα έφταναν για να θρέψουν 225 εκατομμύρια ανθρώπους.
  • Η παγκόσμια κατανάλωση κρέατος καταστρέφει δάση σε ραγδαίο ρυθμό. Στην Κεντρική Αμερική, τα τελευταία 40 χρόνια, το 40% τωντροπικών δασών έχει καταστραφεί ή καεί για να μετατραπεί σε βοσκοτόπια βοοειδών.

 

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων http://www.minagric.gr και τον  Ελληνικό Γεωργικό Οργανισμό <<Δήμητρα>> http://www.elgo.gr/ .

Παγκόσμια Ημέρα Σπονδυλικής Στήλης

Παγκόσμια Ημέρα Σπονδυλικής Στήλης

Η Παγκόσμια Ημέρα Σπονδυλικής Στήλης εορτάζεται στο πλαίσιο της «Εβδομάδας Δράσης για τα Οστά και τις Αρθρώσεις». Η Εβδομάδας Δράσης για τα Οστά και τις Αρθρώσεις ξεκινά στις 12 Οκτωβρίου με την Παγκόσμια Ημέρα Αρθρίτιδας, συνεχίζεται με την Παγκόσμια Ημέρα Σπονδυλικής Στήλης στις 16 Οκτωβρίου, με την Παγκόσμια Ημέρα Τραύματος στις 17 Οκτωβρίου και ολοκληρώνεται στις 20 Οκτωβρίου με την Παγκόσμια Ημέρα Οστεοπόρωσης.
Η καμπάνια ενημέρωσης έχει βασικό μήνυμα “Straighten Up and Move”, προτρέποντας μας να πάρουμε ορθή στάση και να κινηθούμε προς την κατεύθυνση της υιοθέτησης πρακτικών, για τη μείωση της καθημερινής φθοράς, καταπόνησης της Σπονδυλικής Στήλης και διατήρησης της υγείας της. Η εκστρατεία γίνεται στο πλαίσιο της εβδομάδας δράσης για τα οστά και τις αρθρώσεις.

 

Οκτώ στους δέκα ενηλίκους θα πονέσουν κάποια στιγμή της ζωής τους στη μέση, θα εκδηλώσουν δηλαδή οσφυαλγία. Πιο ευάλωτοι είναι οι παχύσαρκοι και όσοι κάνουν βαριές εργασίες, αλλά η οσφυαλγία παρουσιάζεται ακόμη και σε λεπτούς ή γυμνασμένους ανθρώπους. Συνήθως ο πόνος στη μέση εμφανίζεται απροειδοποίητα, π.χ. την ώρα που ανοίγετε το παράθυρο, μεταφέρετε τα ψώνια, σηκώνεστε από το κρεβάτι ή δένετε τα κορδόνια σας.

Οι πόνοι και τα προβλήματα στην πλάτη είναι ο δεύτερος λόγος απουσίας από την εργασία.

Στην χώρα μας, ποσοστό που αγγίζει το 33% των Ελλήνων εργαζόμενων αναφέρει ότι αντιμετώπισε τον τελευταίο μήνα προβλήματα στη σπονδυλική στήλη, εξαιτίας της εργασίας τους ένα ποσοστό που αποτελεί το υψηλότερο ανάμεσα στις ευρωπαϊκές χώρες. Παράλληλα, ποσοστό που αγγίζει το 46% αναφέρει συχνούς κι έντονους μυϊκούς πόνους στον αυχένα, στους ώμους και στα άνω άκρα, ποσοστό που, επίσης, αποτελεί το υψηλότερο στην Ευρώπη.

 

Η σπονδυλική στήλη είναι ένα από τα πιο πολύπλοκα όργανα και ο κεντρικός άξονας του ανθρώπινου σώματος πάνω στον οποίο στηρίζονται το κεφάλι, τα άνω άκρα και όλα τα όργανα του θώρακα και της κοιλιάς. Καταλήγει στη λεκάνη πάνω στην οποία μεταφέρει το συνολικό βάρος του σώματος από τη μέση και πάνω. Δεν είναι τυχαίο που η έννοια “σπονδυλική στήλη” έχει επικρατήσει να σημαίνει θεμέλιο, βάση, κεντρική στήριξη κ.α., γιατί η σπονδυλική στήλη συγκεντρώνει όλες αυτές τις ιδιότητες και είναι ο κεντρικός άξονας του σώματος πάνω στον οποίο στηρίζονται όλα τα υπόλοιπα όργανα.

Οι κακώσεις είναι το αποτέλεσμα από την απότομη άσκηση δυνάμεων μεγαλύτερων από τις αντοχές των υλικών από τα οποία είναι κατασκευασμένη η σπονδυλική στήλη. Οι συνέπειες είναι ανάλογες με το μέγεθος, τη φορά, τη διάρκεια των δυνάμεων αλλά και την αντίσταση της σπονδυλικής στήλης και συνολικά του ίδιου του οργανισμού τις στιγμές του ατυχήματος.

 

Σε πάρα πολλές περιπτώσεις ακούγεται η ανάγκη για σωστή θέση ή στάση προκειμένου να αποφύγουμε την καταπόνηση της σπονδυλικής στήλης στη μέση ή στο λαιμό
Αναλύοντας τα αίτια της οσφυαλγίας ή του αυχενικού ανακαλύπτει κανείς ότι το μεγαλύτερο ποσοστό οφείλεται σε συγκεκριμένη οργανική πάθηση η οποία είναι ανεξάρτητη από τις συνθήκες της απλής καθημερινής κόπωσης, φθάνοντας το 33% χωρίς να υπολογίζονται κακώσεις, ρευματοπάθειες, οστεοαρθρίτιδα, φθορές λόγω χρόνου, πρόσθετο κοιλιακό βάρος και αγύμναστο μυϊκό σύστημα.

Η κακή στάση ηρεμίας δεν μπορεί να προκαλέσει οργανική πάθηση στη σπονδυλική στήλη. Μπορεί όμως να προκαλέσει κόπωση τοπικά η οποία θα εκδηλωθεί με μυϊκό σπασμό και πόνο και θα αναγκάσει το άτομο σε αλλαγή στάσης. Κακή στάση είναι επίσης αυτή που αναγκάζει σε επιπλέον μυϊκό έργο τα άκρα ή τον κορμό ενώ θα μπορούσαν να δουλεύουν πιο ξεκούραστα. Παράδειγμα η θέση (ύψος) του καθίσματος σε σχέση με το ύψος του γραφείου ή/και η απόσταση καθίσματος – γραφείου η οποία επηρεάζεται και από την όραση.

Καλό είναι να γίνονται συχνά αλλαγές της στάσης χωρίς να υπάρχει ιδιαίτερος λόγος γιατί μ ́αυτόν τον τρόπο βοηθάμε και το κυκλοφορικό. Οι συχνές αναγκαστικές αλλαγές στάσης λόγω ενοχλημάτων (πόνος, μούδιασμα) υποδηλώνουν την ύπαρξη οργανικής πάθησης. Εξαίρεση αποτελούν άτομα που δεν έχουν συνείδηση, π.χ. με κρανιο-εγκεφαλικές κακώσεις, τετραπληγία, παραπληγία κ.ά. και δεν είναι σε θέση ν’ αντιληφθούν τον πόνο ή/και ν’ αλλάξουν θέση. Σωστή στάση είναι η βολική στάση. Προϋπόθεση για τη σωστή στάση είναι το σωστό κάθισμα πάνω στο οποίο πρέπει να ακουμπάνε όσο γίνεται πιο καλά οι μηροί, η μέση και η πλάτη. Η εμφάνιση πόνου σημαίνει κακή στάση ή ύπαρξη παθολογίας. Ο πόνος υπαγορεύει και καθοδηγεί για τη σωστή θέση και στάση.

 

Τι μπορείτε να κάνετε αν σας πιάσει πόνος στην μέση;

  • Nα ξαπλώσετε στο κρεβάτι σε ύπτια θέση(ανάσκελα), σε μια θέση που δεν σας προκαλεί πόνο, βάζοντας ένα μαξιλάρι κάτω από τα γόνατα και ανασηκωμένη την πλάτη και το κεφάλι.
  • Eπίσης ,μπορείτε να βάλετε και μια θερμοφόρα στη μέση, γιατί τα ζεστά επιθέματα βοηθούν τους μυς να χαλαρώσουν.
  • Παρόμοια δράση (χαλάρωση των μυών μέσω της θερμότητας) έχουν και τα έμπλαστρα και οι αλοιφέςπου διατίθενται στα φαρμακεία. Kαλό είναι, πάντως, να βάζετε τη θερμοφόρα ή το έμπλαστρο το βράδυ ή πριν το μεσημεριανό ύπνο και όχι λίγο πριν σηκωθείτε από το κρεβάτι. Οι ήπιες μαλάξεις στην οσφυϊκή περιοχή, βοηθούν.
  • Ασκήσεις που στόχο έχουν να κάνουν τους μυς της κοιλιάς ισχυρότερους, βοηθούν. Οι ασκήσεις συστήνονται μετά την οξεία φάση του πόνου.

 

Πολλές φορές επιβάλλεται η χορήγηση φαρμάκων (αναλγητικά, αντιφλεγμονώδη, μυοχαλαρωτικά) και φυσιοθεραπεία. Η χειρουργική επέμβαση στην δισκοκήλη επιφυλάσσεται μόνο για πολύ σοβαρές και υποτροπιάζουσες περιπτώσεις.

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε το Global Alliance for Musculoskeletal Health http://bjdonline.org/

Παγκόσμια Ημέρα Άρτου

Παγκόσμια Ημέρα Άρτου

Η Παγκόσμια Ημέρα Άρτου γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 16 Οκτωβρίου με πρωτοβουλία της Διεθνούς Ένωσης Αρτοποιών και Ζαχαροπλαστών (UIB), με κεντρικό σύνθημα «Φτιάξτε ψωμί μόνοι σας ή αγοράστε το από τον φούρνο της γειτονιάς σας».

Στη χώρα μας η κατανάλωση ψωμιού (όλων των ειδών και τύπων) ήταν 6,7 κιλά το μήνα το 1974 και μειώθηκε στα 4,2 κιλά το 2004-5 (μείωση 59,3%), παρότι το ψωμί αποτελεί βασικό συστατικό της μεσογειακής διατροφής.

 

Ψωμί είναι το προϊόν που προκύπτει από το ψήσιμο ενός μίγματος αλεύρου, νερού, μαγιάς και αλατιού. Ανάλογα με το είδος του/των αλευριού που χρησιμοποιείται ονομάζεται ψωμί σταρένιο, σικάλεως, κριθαρένιο, καλαμποκόψωμο, πολύσπορο κτλ.

Τα περισσότερα είδη ψωμιού περιέχουν μαγιά ή ξινό προζύμι για να φουσκώνουν (ανεβατισμένα). Υπάρχουν όμως και αρκετά είδη ψωμιού χωρίς μαγιά όπως οι πίτες με κρούστα, οι τορτίγιες της κεντρικής Αμερικής, τα τσαπάτις της Ινδίας κτλ.

Το αλάτι είναι σημαντικό συστατικό του ψωμιού. Ενισχύει σημαντικά τη γεύση του, βελτιώνει την όψη του τελικού προϊόντος, επιβραδύνει τη δράση των ενζύμων, βοηθάει στη συγκράτηση υγρασίας και συστέλλει και σταθεροποιεί τη γλουτένη. Δυστυχώς όμως, η συνήθης περιεκτικότητα του ψωμιού σε αλάτι είναι 2.27 κιλά σε 127 κιλά αλεύρι (περίπου 2%). Η ποσότητα αυτή είναι επιβαρυντική σε υπερτασικούς, καρδιοπαθείς κτλ.

Και βέβαια, η εφευρετικότητα του ανθρώπου δε σταματάει στα παραπάνω συστατικά, προκειμένου να αυξήσει τις γευστικές μας απολαύσεις. Έχουμε ψωμί με σουσάμι, με μαυροκούκι, με γλυκάνισο, με ελιές, με ντομάτα.

Αρτοσκεύασμα είναι κάθε προϊόν αρτοποιίας που παρασκευάζεται από ζυμάρι ανεβατισμένο με μαγιά, χωρίς προσθήκη ζάχαρης, αβγών και λιπαρών ουσιών.

Το ψωμί είναι στενά συνδεδεμένο με την εξέλιξη και την ιστορία του ανθρώπου. Ήταν και είναι το βασικότερο στοιχείο της διατροφής του, της θρησκείας του αλλά και της γαστρονομικής του απόλαυσης. Η μεγάλη σημασία του ψωμιού μέσα στους αιώνες αποδεικνύεται και από τη σωρεία των ρητών που λέγονται σήμερα και θα λέγονται πάντα: Βγάζω το ψωμί μου – Δουλεύει για το ψωμί του – Αυτή η δουλειά έχει πολύ ψωμί – Θα φάει πολλά ψωμιά ακόμη – έφαγε τα ψωμιά του -Το έδωσε για ένα κομμάτι ψωμί – Φάγαμε μαζί ψωμί και αλάτι – Ο λόγος σου με χόρτασε, και το ψωμί σου φα’ το – Κάλλιο το σημερινό ψωμί παρά την αυριανή πίτα – Ο πεινασμένος καρβέλια ονειρεύεται – Τάζει φούρνους με καρβέλια και λαγούς με πετραχήλια και πολλά άλλα.

Το ψωμί είναι βασικό είδος διατροφής με μεγάλη θρεπτική αξία, αν και από μόνο του δεν παρέχει πλήρη σειρά απαραίτητων αμινοξέων, βιταμινών και ιχνοστοιχείων.

Η σύγχρονη αρτοποιία και συνήθως με συστάσεις των κρατικών υγειονομικών αρχών εμπλουτίζουν το ψωμί με επιπλέον θρεπτικά στοιχεία. Στις ΗΠΑ το σύνολο πρακτικά του ψωμιού που παρασκευάζεται είναι εμπλουτισμένο με θειαμίνη, νιασίνη, ριβοφλαβίνη και σίδηρο.

Σημαντικά του πλεονεκτήματα είναι :

  • η χαμηλή τιμή
  • η μεγάλη του δυνατότητα πρόκλησης κορεσμού με σχετικά λίγες θερμίδες
  • η ευκολία διατήρησής του και η προφύλαξη που παρέχει από τα σύγχρονα μη-μεταδοτικά νοσήματα (δυσλιπιδαιμία, καρδιο-αγγειακά νοσήματα, καρκίνο κ.α.).

 

Εκείνο όμως που είναι πολύ παράξενο και που δεν έχει ακόμα εξηγηθεί επιστημονικά, είναι το ότι τρώμε καθημερινά ψωμί και σε όλη μας τη ζωή χωρίς να το βαριόμαστε ποτέ, κάτι που δεν έχει παρατηρηθεί σε κανένα άλλο τρόφιμο.

Το ψωμί έχει ενοχοποιηθεί για πρόκληση ή/και επιδείνωση παχυσαρκίας και συνήθως είναι το πρώτο που μειώνεται ή διακόπτεται όταν κανείς αποφασίσει να χάσει βάρος.
Η αντίληψη αυτή είναι απόλυτα λανθασμένη. Το ψωμί ΔΕΝ παχαίνει!! Παχαίνουν αυτά που συνήθως το συνοδεύουν, όπως τυρί, βούτυρο, αλλαντικά, λάδι κτλ. Άλλωστε, όσες μελέτες έγιναν για τη σχέση παχυσαρκίας και ψωμιού, έδειξαν ότι όταν σε μια δίαιτα απώλειας βάρους υπάρχει και ψωμί, η απώλεια βάρους είναι μεγαλύτερη, η συμμόρφωση των παχύσαρκων ατόμων είναι καλύτερη και οι ενδιάμεσες διακοπές είναι πολύ λιγότερες .

Στα πλαίσια της μεγάλης μόλυνσης του περιβάλλοντος, δυστυχώς ακόμα και το ψωμί φαίνεται ότι αποτελεί σημαντικό όχημα μεταφοράς ακρυλαμίδης.
Η ακρυλαμίδη είναι μια γνωστή νευροτοξίνη που προκαλεί και καρκίνο στα πειραματόζωα, αλλά έχει βρεθεί ότι αυξάνει κατά 2.7 φορές τον ορμονοεξαρτώμενο καρκίνο του μαστού. Σε πρόσφατη μελέτη (Eur J Nutr. 2012 Dec 13) που έγινε σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες, βρέθηκε ότι η ημερήσια πρόσληψη ακρυλαμίδης κυμαίνεται από 13 έως 47 μg. Η κύρια πηγή ακρυλαμίδης είναι το ψωμί και τα αρτοσκευάσματα, ο καφές και οι πατάτες. Να σημειωθεί ότι δεν έχουν καθοριστεί ελάχιστα ανεκτά όρια για την τοξική αυτή ουσία.

 

Παγκόσμια Ημέρα Πλυσίματος Χεριών

Παγκόσμια Ημέρα Πλυσίματος χεριών

Η Παγκόσμια Ημέρα Πλυσίματος Χεριών γιορτάζεται από το 2008, στις 15 Οκτωβρίου κάθε χρόνου. Η πρωτοβουλία ανήκει στη Σύμπραξη Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα για το Πλύσιμο των Χεριών (PPPHW), που συσπειρώνει δημόσιους φορείς και γνωστές πολυεθνικές εταιρείες του ιδιωτικού τομέα (Unilever, Procter&Gamble), που κατασκευάζουν προϊόντα ατομικής υγιεινής. Στόχος των εμπνευστών της, που έχουν την υποστήριξη του ΟΗΕ, είναι η διαφώτιση και η κινητοποίηση εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο για να πλένουν τα χέρια τους με σαπούνι, μια καθημερινή και απλή δραστηριότητα, που σώζει ζωές, κυρίως στον Τρίτο Κόσμο.

Σύμφωνα με έρευνες, το πλύσιμο των χεριών με σαπούνι μειώνει κατά 50% τις πιθανότητες να προσβληθεί κάποιος από μολυσματικές ασθένειες, που στις φτωχές χώρες του πλανήτη είναι συχνά θανατηφόρες. Πάνω από 300.000 παιδιά κάτω των πέντε ετών πεθαίνουν  κάθε χρόνο από διαρροϊκές ασθένειες που συνδέονται με περιορισμένη πρόσβαση σε πόσιμο νερό, αποχέτευση και υγιεινή .

Η απλή πράξη του πλυσίματος των χεριών με σαπούνι θα μπορούσε να σώσει χιλιάδες ζωές.

 

Μερικά στοιχεία και αριθμοί για το πλύσιμο των χεριών:

  • 1 γραμμάριο κοπράνων περιέχει 100 δισεκατομμύρια βακτήρια.
  • Περίπου 1 στους 5 ανθρώπους σε όλο τον κόσμο πλένει τα χέρια του μετά τη χρήση της τουαλέτας.
  • Κάθε χρόνο, 1,7 εκατομμύρια παιδιά δεν ζουν για να γιορτάσουν τα πέμπτα τους γενέθλια εξαιτίας της διάρροιας και της πνευμονίας.
  • Όταν τα παιδιά πλένουν τα χέρια τους με σαπούνι μετά από την τουαλέτα ή πριν από το φαγητό, μειώνουν τον κίνδυνο διάρροιας κατά περισσότερο από 40%.
  • Οι οξείες αναπνευστικές λοιμώξεις όπως η πνευμονία είναι η κύρια αιτία θανάτου στα παιδιά ηλικίας κάτω των πέντε ετών.

Τα στοιχεία δείχνουν ότι το πλύσιμο των χεριών με σαπούνι μετά τη χρήση της τουαλέτας και πριν από το φαγητό θα μπορούσε να μειώσει τα ποσοστά πνευμονίας μεταξύ των παιδιών κατά περίπου ένα τέταρτο.

 

Θα πρέπει να σαπουνίζετε καλά όλα τα σημεία του χεριού και να μην ξεχνάτε τα νύχια, γιατί εκεί κρύβονται αρκετά μικρόβια.

Κάθε φορά που θα πλένετε τα χέρια σας να τρίβετε τα δάκτυλα και τις παλάμες με παράλληλες κινήσεις, και όχι για λιγότερο από 1 λεπτό

Θα πρέπει να πλένουμε τα χέρια μας:

  • Πριν και μετά την τουαλέτα
  • Πριν και μετά το φαγητό
  • Μετά από χειραψίες και χρήση δημόσιων χώρων
  • Όταν γυρίζουμε στο σπίτι
  • Όταν αγγίζουμε περιοχές του σώματός μας, όπως μαλλιά, μύτη, αφτιά κ.λπ.
  • Όταν αγγίζουμε ένα κατοικίδιο ζώο
  • Όταν αλλάζουμε πάνα σε μωρό
  • Όταν αγγίζουμε τον σκουπιδοτενεκέ
  • Πριν και μετά το μαγείρεμα. Μετά το καθάρισμα της σανίδας κοπής κρεάτων ή των σκευών της κουζίνας, τα οποία έχουν έρθει σε επαφή με ακατέργαστες τροφές.

 

Μην φτάσετε όμως και στα άκρα, γιατί το υπερβολικό πλύσιμο μπορεί να φέρει τα αντίθετα αποτελέσματα. Το σαπούνι μπορεί να προκαλέσει ξηρότητα, ερεθισμό στο δέρμα, αλλά και να καταστρέψει τα “φυσιολογικά” μικρόβια.
Προσοχή: είναι καλύτερα να αφήσουμε τα χέρια μας άπλυτα από το να τα αφήσουμε βρεγμένα. Το πλύσιμο των χεριών μπορεί να αυξήσει τον αριθμό των μικροοργανισμών στα χέρια μας εξαιτίας των μολυσμένων επιφανειών στον νεροχύτη και των μικροβίων που μεταφέρονται από το πιτσίλισμα του νερού. Επομένως, το σκούπισμα των χεριών μετά το ξέπλυμα, είναι το επόμενο απαραίτητο βήμα.
 

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε: το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων http://www.keelpno.gr και την UNICEF https://www.unicef.gr/

Διεθνής Ημέρα του Λευκού Μπαστουνιού

Διεθνής Ημέρα Λευκού Μπαστουνιού

Κάθε χρόνο στις 15 Οκτωβρίου γιορτάζουμε την Διεθνή Ημέρα Λευκού Μπαστουνιού . Στόχος της ημέρα αποτελεί η ευαισθητοποίηση του κοινού όσο αναφορά την προσπάθεια ατόμων με προβλήματα όρασης για μια πιο ανεξάρτητη διαβίωση αλλά και για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που συναντούν στην καθημερινή μετακίνησή τους.

Η ιστορία του λευκού μπαστουνιού έχει τις ρίζες της στο τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου  . Στην Αμερική δημιουργήθηκε ένα κίνημα αποκατάστασης και επανένταξης των ατόμων που τυφλώθηκαν σε ατυχήματα του πολέμου.

Το συγκεκριμένο κίνημα ξεκίνησε από τον οφθαλμίατρο Richard Hoover , ο ποίος χρησιμοποίησε για πρώτη φορά ένα μακρύ καλάμι για την βοήθεια της κίνησης των τυφλών βετεράνων του πολέμου.

 

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε την Παγκόσμια Ημέρα Όρασης

Παγκόσμια Ημέρα Όρασης (Κατά της Τύφλωσης)

Παγκόσμια Ημέρα Όρασης

Η Παγκόσμια Ημέρα Όρασης (Παγκόσμια Ημέρα κατά της Τυφλότητας) έχει καθιερωθεί ετησίως τη δεύτερη Πέμπτη κάθε Οκτώβρη προκειμένου να φωτίσει το παγκόσμιο πρόβλημα της μερικής ή ολικής τυφλότητας καθώς και τις θεραπευτικές λύσεις για την αποκατάσταση της όρασης. Είναι επίσης εναρμονισμένη με το πρόγραμμα «Όραση 2020: Δικαίωμα στην όραση» που αποτελεί μια συνέργια της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας (ΠΟΥ) και του Παγκόσμιου Οργανισμού για την Πρόληψη της Τυφλότητας. Ο στόχος του προγράμματός είναι τα 245 εκατομμύρια ασθενών με πολύ χαμηλή όραση και τα 39 εκατομμύρια τυφλών και κυρίως το δεδομένο ότι τουλάχιστον το 80% των περιπτώσεων θα μπορούσαν να προληφθούν, αντιμετωπιστούν ή ιαθούν.

 

 

Η όραση ή αλλιώς οπτική αντίληψη αποτελεί μία από τις πέντε αισθήσεις μας. Θεωρείται μάλιστα η πιο σημαντική, γιατί με αυτήν γίνεται άμεσα αντιληπτός ο εξωτερικός χώρος. Περίπου το 30% του ανθρώπινου εγκεφάλου ασχολείται με την επεξεργασία και ερμηνεία των ερεθισμάτων της όρασης. 

 

  • Κάθε 5 δευτερόλεπτα ένας συνάνθρωπός μας τυφλώνεται και κάθε ένα λεπτό ένα παιδί
  • Σε 40-45 εκατομμύρια ανέρχονται οι τυφλοί σε όλο τον κόσμο
  • 135 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν μειωμένη όραση.

 

Το μεγαλύτερο ποσοστό των τυφλών ζει στις φτωχές και αναπτυσσόμενες χώρες, όπου δεν υπάρχει εύκολη πρόσβαση σε οφθαλμίατρο (στο Κονγκό αντιστοιχούν 2 οφθαλμίατροι ανά 8 εκατομμύρια κατοίκους), ενώ δεν κυκλοφορούν φθηνοί φακοί, κολλύρια και σκελετοί γυαλιών.

 

Στη χώρα μας το πρόβλημα της τύφλωσης δεν είναι έντονο. Η αναλογία τυφλών δεν ξεπερνά τους 23 ανά 100.000 κατοίκους, ενώ από το κράτος επιδοτούνται 25.603 άτομα (2004). Η σοβαρότερη αιτία τύφλωσης στην Ελλάδα είναι ο διαβήτης.

Στις ανεπτυγμένες Ευρωπαϊκές χώρες, όπως στην Ελλάδα, σχεδόν το 70% των ασθενών που έχουν υποστεί σοβαρή απώλεια όρασης, πάσχει από παθήσεις τις ωχράς κηλίδας.

 

Οι παθήσεις της ωχράς κηλίδας εκτιμάται ότι επηρεάζουν περισσότερους από 50 χιλιάδες ασθενείς στη χώρα μας επιφέροντας βαρύτατη απώλεια όρασης, που σε αρκετές περιπτώσεις φτάνει τα επίπεδα νομικής τύφλωσης. Κοινός τόπος στην επιτυχημένη αντιμετώπιση τους είναι η έγκαιρη διάγνωση και η άμεση θεραπευτική αντιμετώπιση. 

 

Κυριότερες παθήσεις της ωχράς κηλίδας είναι:

  • H ηλικιακή εκφύλιση της ωχράς κηλίδαςΗ ηλικιακή εκφύλιση ωχράς είναι η κύρια αιτία τύφλωσης ατόμων άνω των 60 ετών.
  • Tο διαβητικό οίδημα της ωχράς κηλίδαςΤο διαβητικό οίδημα της ωχράς κηλίδας είναι η κύρια αιτία τύφλωσης ατόμων εργασιακής ηλικίας που πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη.
  • Το οίδημα οφειλόμενο σε θρόμβωση φλέβας αμφιβληστροειδούς Το οίδημα που προκαλείται θρόμβωση φλέβας αμφιβληστροειδούς είναι μια συχνή αγγειακή αιτία τύφλωσης ενηλίκων.
  • Η Απόφραξη Φλέβας Αμφιβληστροειδούς (ΑΦΑ)
  • Η Υαλοειδοωχρική έλξη

 

Ο καταρράκτης, σύμφωνα με τον ΠΟΥ ευθύνεται για το 48% των συνολικών τυφλώσεων παγκοσμίως, θεωρώντας τον την κύρια αιτία τύφλωσης. Καταρράκτης ονομάζεται η θόλωση του φυσικού φακού του οφθαλμού, η οποία μειώνει την όραση με συνέπεια το άτομο να μην ανταπεξέρχεται στις καθημερινές του δραστηριότητες. Όσο πυκνότερη είναι η θόλωση του φακού τόσο μεγαλύτερη είναι και η ελάττωση της όρασης. Η πλειονότητα των καταρρακτών εμφανίζεται με την πάροδο της ηλικίας όπου σχεδόν κάθε άνθρωπος μπορεί δυνητικά να αναπτύξει καταρράκτη. Τυπικά, ηλικίες γύρω στα 50-60 και περισσότερο πάνω από την ηλικία των 70 έχουν κάποιο βαθμό καταρράκτη. Η εγχείρηση είναι ο μόνος τρόπος αντιμετώπισης του καταρράκτη. Κατά την επέμβαση αφαιρείται ο θολός (καταρρακτικός) φακός και αντικαθίσταται από έναν μόνιμο τεχνητό ενδοφθάλμιο φακό (ενδοφακό) με τη μέθοδο της φακοθρυψίας. Η επέμβαση του καταρράκτη, μια επέμβαση ανώδυνη και γρήγορη για τον ασθενή, θεωρείται από τις πλέον λεπτές και σοβαρές επεμβάσεις που γίνονται στο ανθρώπινο σώμα, καθόσον επεμβαίνει στο πιο πολύπλοκο και πολύτιμο αισθητήριο όργανο που είναι ο οφθαλμός.

 

Σήμερα η τεχνολογία μέσα από τα σύγχρονα εξελιγμένα μηχανήματα φακοθρυψίας και την χρήση των Femto Second Cataract Laser μας παρέχει τη δυνατότητα να εξασφαλίσουμε τη μέγιστη ασφάλεια, ταχύτητα και ακρίβεια χειρισμών κατά τη διάρκεια της επέμβασης ώστε να επιτύχουμε το ”άριστο’’ μετεγχειρητικό αποτέλεσμα. Επιπρόσθετα με την δυνατότητα χρήσης των ενδοφακών υψηλής τεχνολογίας, ο ασθενής ωφελείται πολλαπλά. Εκτός από την εξαιρετική ποιότητα της όρασης που παρέχουν αυτοί οι ενδοφακοί δίνεται συγχρόνως η δυνατότητα διόρθωσης του αστιγματισμού και της πρεσβυωπίας απαλλάσσοντας πρακτικά τον ασθενή από την χρήση γυαλιών

 

Το γλαύκωμα αποτελεί τη δεύτερη κύρια αιτία τύφλωσης παγκοσμίως. Περίπου 67 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο ζουν με γλαύκωμα, και δυστυχώς, οι μισοί πάσχοντες δεν γνωρίζουν ότι νοσούν. Με άλλα λόγια, περισσότεροι από 30 εκατομμύρια άνθρωποι – που είναι τρεις φορές ο πληθυσμός της Ελλάδας – χάνουν σταδιακά την όρασή τους χωρίς προειδοποίηση. Σήμερα, υπάρχουν 4,5 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο, οι οποίοι είναι τυφλοί εξαιτίας της νόσου6. Το γλαύκωμα αποτελεί τη δεύτερη κύρια αιτία τύφλωσης παγκοσμίως και ευθύνεται για το 12,3% των συνολικών τυφλώσεων σύμφωνα με τον ΠΟΥ. Στην Ελλάδα τουλάχιστον 200 χιλιάδες άτομα πάσχουν από γλαύκωμα και οι μισοί εξ αυτών δεν έχουν διαγνωστεί, χάνοντας έτσι σιγά-σιγά, αλλά οριστικά την όρασή τους. Παράλληλα, τουλάχιστον 40 χιλιάδες άτομα θα εμφανίσουν γλαύκωμα μέσα στην επόμενη πενταετία.

 

Το γλαύκωμα μπορεί να παραμείνει χωρίς συμπτώματα για μεγάλο χρονικό διάστημα, έως και χρόνια, με συνέπεια να χάνεται ένα σημαντικό μέρος της όρασης, μέχρις ότου ο ασθενής να οδηγηθεί στον οφθαλμίατρο και να διαγνωστεί. Ο τακτικός οφθαλμολογικός έλεγχος είναι ο μόνος τρόπος για να ανιχνευτεί το γλαύκωμα νωρίς, και η πρώιμη διάγνωση είναι ο πιο σημαντικός παράγοντας για τη διατήρηση λειτουργικής όρασης μακροπρόθεσμα

 

 

Σήμερα εκτιμάται ότι στο 80% των παραπάνω περιπτώσεων τύφλωσης, ιδιαίτερα στις αναπτυσσόμενες περιοχές, θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί και αυτό το ποσοστό αποτελεί στόχο της πρωτοβουλίας «Δικαίωμα στην Όραση» (Fight for Sight) μέχρι το έτος 2020. Εξαίρεση αποτελεί ίσως η ηλικιακή εκφύλιση της ωχράς κηλίδας, που χαρακτηρίζεται ως η πάθηση των ηλικιωμένων. Η έλλειψη και η ανισότητα της πρόσβασης σε υπηρεσίες πρόληψης και υγιεινής των ματιών σε αυτές τις περιοχές του κόσμου περιορίζει τα οφέλη που θα μπορούσαν οι πάσχοντες να είχαν από τις σύγχρονες ιατρικές εξελίξεις ενώ εκμηδενίζει τις πιθανότητες πρόληψης.

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε :

  • Πανελλήνιος Σύνδεσμος Τυφλών http://www.pst.gr/
  • Εθνική Ομοσπονδία Τυφλών http://www.eoty.gr/
  • Πανελλήνια Ένωση Τυφλών http://www.panet.gr/
  • Παγκύπρια Οργάνωση Τυφλών http://cyprussports.org/federations/federations/125-pancyprian-organization-of-the-blind.html
  • Αμυμώνη http://www.amimoni.gr/site/