Κάθε χρόνο γιορτάζουμε στις 23 Σεπτεμβρίου από το 1999  την Παγκόσμια Ημέρα Αμφισεξουαλικότητας. Η ιδέα ανήκει σε αμερικανούς ακτιβιστές της οργάνωσης BiNet και στόχο έχει την ανάδειξη της ιδιαιτερότητας των αμφισεξουαλικών ατόμων , μιας ξεχωριστής κατηγορίας ανθρώπων που σχετίζεται ερωτικά και με τα δύο φύλα. Στη συνέχεια ο ερωτισμός ξεπέρασε γρήγορα τα όρια των ΗΠΑ και εξαπλώθηκε στον υπόλοιπο κόσμο (Ευρώπη, Αυστραλία, Νότια Αφρική) .

Αμφιφυλοφιλία (αμφί+φύλο+φιλία) είναι η ερωτική έλξη, η σεξουαλική έλξη ή η σεξουαλική συμπεριφορά προς άνδρες και γυναίκες, ή η ερωτική ή σεξουαλική έλξη προς άτομα οποιουδήποτε φύλου  ή ταυτότητας φύλου .Η παραπάνω άποψη αποδίδεται κάποιες φορές ως  πανσεξουαλικότητα.

Ο όρος αμφιφυλοφιλία χρησιμοποιείται κυρίως στο ζήτημα της ανθρώπινης έλξης για να περιγράψει ερωτικά ή σεξουαλικά συναισθήματα προς άνδρες και γυναίκες, και είναι μία από τις τρεις βασικές κατηγορίες του σεξουαλικού προσανατολισμού μαζί με την ετεροφυλοφιλία  και την ομοφυλοφυλία , που είναι μέρη του ετερο-ομοφυλοφιλικού φάσματος. Η αμφιφυλοφιλική ταυτότητα δεν σημαίνει απαραιτήτως ισάξια έλξη και στα δύο φύλα. Πολύ συχνά, άτομα που έχουν ορατή αλλά όχι αποκλειστική σεξουαλική προτίμηση για κάποιο φύλο αυτοπροσδιορίζονται επίσης ως αμφιφυλόφιλοι.

Η αμφιφυλοφιλία έχει παρατηρηθεί σε διάφορες κοινωνίες ανθρώπων και παντού στο ζωικό βασίλειο  μέσα στην ιστορία(π.χ. Αρχαία Ελλάδα, Αρχαία Ρώμη ). Ο όρος αμφιφυλοφιλία, ωστόσο, όπως η ετεροφυλοφιλία και η ομοφυλοφιλία, επινοήθηκε το 19

Στατιστικές μελέτες δείχνουν ότι :

• το 46% του ανδρικού πληθυσμού έχει συμμετάσχει τόσο σε ετεροφυλοφιλικές όσο και ομοφυλοφιλικές δραστηριότητες ή είχε βιώσει σωματικές αντιδράσεις προς άτομα και των δύο φύλων, στηνενήλικη ζωή του.

• Το 5% και το 3% των ανδρών και των γυναικών αντιστοίχως θεωρούν τον εαυτό τους αμφιφυλόφιλο.

Η συγκεκριμένη ημέρα λοιπόν αποτελεί μια ευκαιρία να τονιστεί εμφαντικά η διαφορετικότητα των αμφισεξουαλικών από τους ομοφυλόφιλους και τους αλλοφυλόφιλους. Έναν τρόπο επίσης  να αντιμετωπίσουν  ένα πλήθος στερεοτύπων που οδηγούν στον ρατσισμό  και την περιθωριοποίησή τους.

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε το Bisexual Resource Center http://biresource.org/ .

Κάθε χρόνο στις 21 Σεπτεμβρίου γιορτάζουμε την Παγκόσμια Ημέρα Αλτσχάιμερ. Στόχος της ημέρα είναι η ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης για την νόσο αλλά και η αφύπνιση και ενεργοποίηση της Πολιτείας.

Η νόσος του Alzheimer είναι μια επίκτητη και εμμένουσα έκπτωση των διανοητικών ικανοτήτων, που επηρεάζει πολλαπλά γνωστικά πεδία, και δημιουργεί πρόβλημα στην καθημερινή, επαγγελματική και κοινωνική ζωή του ατόμου. Αποτελεί τη συχνότερη μορφή άνοιας και είναι υπεύθυνη για περισσότερες από τα δύο τρίτα περιπτώσεων άνοιας.

Επιδημιολογία

Η νόσος του Alzheimer αποτελεί την πιο συχνή αιτία άνοιας
 Σε διάφορες μελέτες υπεύθυνη για το 40-74% του συνόλου των ανοιών.

20-25 εκατ. άνθρωποι παγκοσμίως πάσχουν υπολογίζεται ότι πάσχουν από την νόσο Alzheimer.
Υπολογίζεται ότι περίπου το 8% του πληθυσμού άνω των 65 ετών πάσχει από άνοια και ειδικότερα από τη νόσο Αλτσχάιμερ που είναι η πιο συχνή μορφή άνοιας.

Στην Ελλάδα, υπολογίζεται πως υπάρχουν 200.000 ασθενείς με άνοια και ο αριθμός αυτός μέχρι το 2050 αναμένεται να ξεπεράσει τις 600.000. 
Η νόσος Αlzheimer είναι η Τρίτη πιο πολυέξοδη νόσος, μετά τα καρδιακά νοσήματα και τον καρκίνο. Το ετήσιο κόστος της άνοιας στην Ελλάδα πλησιάζει τα 6 δισεκατομμύρια ευρώ.

Τα πρώτα συμπτώματα
Συνήθως, το πρώτο σύμπτωμα στη νόσο του Alzheimer είναι η έκπτωση στην πρόσφατη μνήμη, η οποία εκδηλώνεται με:

• επανάληψη ερωτήσεων
• χάσιμο πραγμάτων  αδυναμία απόκτησης καινούργιων γνώσεων
• αδυναμία αποθήκευσης γεγονότων που συνέβησαν

  Αργότερα: ο ασθενής ξεχνάει ονόματα, ακόμα και συγγενών του και στο τέλος ζει στο παρελθόν.

Συχνά, ένα από τα πρώτα συμπτώματα της νόσου του Azlheimer είναι οι αφασικές διαταραχές. Οι ασθενείς έχουν δυσκολία στην εύρεση της κατάλληλης λέξης, περιγράφουν μια λέξη αντί να την ονοματίσουν και ο λόγος τους γίνεται λιγότερο αυθόρμητος και πιο φτωχός.

Αργότερα, κατά τη διάρκεια της νόσου οι ασθενείς αποπροσανατολίζονται χρονικά και αργότερα χωρικά.

Τα στάδια της νόσου

Υπάρχει πολύ μεγάλη ετερογένεια στην εξέλιξη της νόσου του Alzheimer, με αποτέλεσμα να είναι πολύ δύσκολή η πρόβλεψη της πορείας της νόσου από τους ειδικούς. Υπάρχουν περιπτώσεις ασθενών που πολύ γρήγορα διανύουν όλες τις φάσεις της νόσου και αποβιώνουν μέσα σε λίγους μήνες, ενώ σε άλλους ασθενείς η νόσος εξελίσσεται βραδέως και ο θάνατος επέρχεται πολλά χρόνια αργότερα.

Το κλειδί για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της νόσου Αλτσχάιμερ είναι η έγκαιρη διάγνωσή της. Όσο νωρίτερα γίνει η διάγνωση της νόσου, τόσο καλύτερα είναι και τα αποτελέσματα της θεραπείας.  Οι εξετάσεις που πρέπει άμεσα να γίνουν είναι:

• Μαγνητική τομογραφία του εγκεφάλου, η οποία θα τον βοηθήσει στον εντοπισμό συσσώρευσης τοξικών πλακών σε διάφορα σημεία, κυρίως με τη μορφή απομυελινωτικών πλακών
• καταγραφή εικοσιτετραώρου εγκεφαλογραφήματος μαζί με προκλητά δυναμικά. Το εικοσιτετράωρο εγκεφαλογράφημα έχει τη δυνατότητα να εντοπίζει λειτουργικές διαταραχές του εγκεφάλου πολύ πριν αυτές εμφανιστούν, ακόμη και κλινική επιβράδυνση του βασικού ρυθμού, εστιακές διαταραχές λειτουργικού τύπου σε διάφορες περιοχές του εγκεφάλου, ιδιαίτερα στο μετωπιαίο και κροταφικό λοβό.
• Μέτρηση της ομοκυστεΐνης. Μελέτες έχουν δείξει ότι υψηλά επίπεδα ομοκυστεΐνης σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο για εμφάνιση νόσου Αλτσάιμερ (ΝΑ).

Υπάρχει θεραπεία για την νόσο Alzheimer;

Προς το παρόν, δεν υπάρχει κάποια αγωγή που να προλαμβάνει ή να σταματά πλήρως την εξέλιξη της νόσου. Ωστόσο, πρόσφατα έχουν αναπτυχθεί ειδικά σκευάσματα για την άνοια, με τα οποία μπορούμε πλέον να καθυστερήσουμε την επιδείνωση και να βελτιώσουμε τα συμπτώματα της νόσου.

Σήμερα υπάρχουν φάρμακα τα οποία καθυστερούν την εξέλιξη της νόσου και εξασφαλίζουν στον ασθενή πολλά και καλά χρόνια ζωής. Επιπλέον, υπάρχουν αρκετές μη φαρμακευτικές θεραπείες, οι οποίες μπορούν να κρατήσουν τις νοητικές λειτουργίες του ασθενούς σε καλή κατάσταση για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση της Νόσου Alzheimer έχει μέχρι σήμερα επιτευχθεί με φαρμακολογικούς παράγοντες που αυξάνουν τη χολινεργική νευρομεταβίβαση, τους αναστολείς χολινεστερασών (δονεπεζίλη, ριβαστιγμίνη, γκαλανταμίνη) και χρησιμοποιούνται ευρύτατα στην καθημερινή κλινική πράξη από ετών για τη θεραπεία της Νόσου Alzheimer, όπως και άλλων μορφών άνοιας. Οι αναστολείς χολινεστερασών αποτελούν συμπτωματικές θεραπείες με επίσημη ένδειξη την ήπια ως μέτρια Νόσο Alzheimer και επιτρέπουν στους ασθενείς να παραμείνουν λειτουργικοί για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, να διατηρούν κοινωνικές δεξιότητες και να απολαμβάνουν καλή ποιότητα ζωής μαζί με την οικογένειά τους, ιδίως εάν χορηγηθούν από τα αρχικά στάδια. Επιπλέον χρησιμοποιείται ευρέως και η μεμαντίνη, για τα προχωρημένα στάδια της άνοιας.

Τα τελευταία χρόνια διεξάγεται μεγάλη ερευνητική προσπάθεια με στόχο την ανεύρεση ριζικής θεραπείας για τη Νόσο Alzheimer και υπάρχει μεγάλη αισιοδοξία στον επιστημονικό χώρο ότι στο όχι απώτερο μέλλον θα έχουμε φαρμακευτικές παρεμβάσεις πολύ αποτελεσματικότερες.

Αν πιστεύετε ότι οι δυσκολίες που αντιμετωπίζετε είναι εντονότερες από το φυσιολογικό για την ηλικία σας, απευθυνθείτε άμεσα είτε στον οικογενειακό σας γιατρό είτε σε γιατρό ειδικευμένο σε προβλήματα μνήμης. Αυτός θα σας ενημερώσει για τις εξετάσεις που θα πρέπει να κάνετε, θα αξιολογήσει το πρόβλημα που αντιμετωπίζετε και θα σας καθοδηγήσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο

Πρόληψη

• Η Σωματική άσκησηβελτιώνει τη ροή αίματος, και την παροχή οξυγόνου στον εγκέφαλο. Στις περιοχές εκείνες που σχετίζονται με την μνήμη, γίνεται καλύτερη αιμάτωση του εγκεφάλου, οδηγώντας στην ενίσχυση της νοητικής λειτουργίας, και επομένως βελτίωση της μνήμης. Για τον λόγο αυτό η άσκηση, αποτελεί ένα σημαντικό μέσο παρέμβασης στην αντιμετώπιση  της νόσου.

• Δραστική ελάττωση της κατανάλωσης της ζάχαρηςκαι των συναφών γλυκαντικών και τελικά όλων των επεξεργασμένων υδατανθράκων. Έχετε υπόψη ότι και ο διαβήτης είναι ισχυρός προδιαθεσικός παράγοντας. Ο διαβήτης αυξάνει τον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου, επειδή η αυξημένη γλυκόζη (σάκχαρο) προκαλεί βλάβες στα αιμοφόρα αγγεία
• Μείωση των επιπέδων της ινσουλίνης. Ο επιθετικός έλεγχος του σακχάρου που έχει ως αποτέλεσμα τα χαμηλά επίπεδα ώστε να είναι αναγκαία η επίσκεψη στο νοσοκομείο μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο άνοιας στους ηλικιωμένους με διαβήτη τύπου ΙΙ
• Κόψιμο του καπνίσματοςπου συνδέεται άμεσα με τη μείωση της οξυγόνωσης του εγκεφάλου. Ο καπνός του τσιγάρου περιέχει πολυάριθμες τοξικές ουσίες οι οποίες μπορούν να επηρεάσουν τη  λειτουργικότητα και ακεραιότητα των νευρώνων (πχ. το μονοξείδιο του άνθρακα και κάποια είδη αντιδρώντος  οξυγόνου, και αυτό μπορεί να επηρεάσει μακροπρόθεσμα την επιβίωση των νευρώνων. Το κάπνισμα έχει σαν  άμεσο αποτέλεσμα αύξηση στη ροή του αίματος και στο μεταβολισμό στην παρεγκεφαλίδα, στους μετωπιαίους και στους βρεγματικο-ινιακούς λοβούς των ενήλικων ατόμων. Το χρόνιο κάπνισμα έχει συνδεθεί με τη μειωμένη σφαιρική εγκεφαλική ροή αίματος και κατά τη διάρκεια των επεισοδίων οξείας κατανάλωσης, με  μειωμένο μεταβολισμό γλυκόζης στην παρεγκεφαλίδα, το θάλαμο, και τον κροταφικό φλοιό άμφω. Οι ηλικιωμένοι με Ήπια Νοητική Διαταραχή ή Άνοια, παρουσιάζουν εκφύλιση σε πολλές από αυτές τις περιοχές του εγκεφάλου, όπως έδειξαν μελέτες με FDG PET σε μεγάλους αριθμούς ασθενών με νόσο Alzheimer.
• Έλεγχος σωματικού βάρους: η παχυσαρκία συνδέεται με την αύξηση των κρουσμάτων άνοιας και  Αλτσχάιμερ. Οι υπέρβαροι κινδυνεύουν περισσότερο με άνοια. Επιστημονική έρευνα καταδεικνύει ότι, οι υπέρβαροι στις δεκαετίες των 30, των 40 και των 50 ετών, έχουν 70% μεγαλύτερες πιθανότητες να προσβληθούν από γεροντική άνοια.Σουηδοί επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι παχύσαρκοι κινδυνεύουν περισσότερο.
• Έλεγχος της υπέρτασης. Περίπου ένας στους τέσσερις ανθρώπους πάσχει από υπέρταση και σε πολλές περιπτώσεις η πάθηση είναι αδιάγνωστη ή δεν γίνεται θεραπεία. Ο ακριβής λόγος που η υπέρταση αυξάνει τον κίνδυνο άνοιας δεν είναι πλήρης κατανοητός αν και πολλοί επιστήμονες πιστεύουν ότι στερεί τον εγκέφαλο από την αιματική ροή και το οξυγόνο που μεταφέρει το αίμα. Οι πάσχοντες από υπέρταση υποφέρουν από περιορισμένη αιματική ροή και συχνά περιγράφονται ως πάσχοντες από «αγγειακή άνοια», αναλογώντας περίπου στο ένα τέταρτο των πασχόντων από άνοια. Άλλοι τύποι άνοιας, όπως η νόσος Αλτσχάιμερ, δεν έχουν εμφανή σχέση με την αιματική ροή, αλλά μερικοί ερευνητές πιστεύουν ότι η αρτηριακή πίεση μπορεί κατά κάποιο τρόπο να συνεισφέρει σε ορισμένες περιπτώσεις.
• Λιγότερο κατανάλωση αλατιού.  Όπως αποκαλύπτει μελέτη, λίγο περισσότερο από ένα κουταλάκι του γλυκού αλάτι την ημέρα… «φέρνει πιο κοντά» τη νόσο του Alzheimer.
• Λήψη επαρκών ωμέγα-3 λιπαρώναπό ζωικές πηγές. Για μας τους Έλληνες ιδανική πηγή είναι οι σαρδέλες! Η κατανάλωση ψαριών διεγείρει την ροή αίματος στον εγκέφαλο και έτσι μειώνει τις πιθανότητες να εκδηλώσουμε άνοια αργότερα στη ζωή μας, ανακάλυψαν Βρετανοί επιστήμονες. Μελετώντας νεαρούς εθελοντές ηλικίας 18 έως 35 ετών, διαπίστωσαν πως ένα είδος ωμέγα-3 λιπαρών οξέων, το DHA, αυξάνει τη ροή αίματος στα τμήματα του εγκεφάλου που ενεργοποιούνται όταν εκτελούμε δύσκολες νοητικές δραστηριότητες. Αυτό, γράφουν στην «Βρετανική Επιθεώρηση Διατροφής» (BJN), μπορεί να εξηγεί τα ευρήματα προγενέστερων μελετών που έχουν δείξει πως όσοι τρώνε πολλά ψάρια διατρέχουν μειωμένο κίνδυνο να παρουσιάσουν νοητική εκφύλιση και άνοια όταν γεράσουν.
• Κατανάλωση άφθονων λαχανικών.
• Νέα μελέτη υποστηρίζει ότι τα άτομα που αντιμετωπίζουν κατάθλιψηείναι σημαντικά πιθανότερο να εμφανίσουν άνοια σε μελλοντικό στάδιο της ζωής τους.

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε την Ελληνική Εταιρεία Νόσου Alzheimer & Συγγενών Διαταραχών  http://www.alzheimer-hellas.gr/index.php/el/

και την Εταιρεία Νόσου Alzheimer & Συναφών Διαταραχών Αθηνών http://www.alzheimerathens.gr/ .

Η Παγκόσμια  Ημέρα κατά του Καρκίνου του Προστάτη καθιερώθηκε με πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Ουρολογικής Εταιρείας και γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 15 Σεπτεμβρίου για να ενημερώσει και να ευαισθητοποιήσει τον ανδρικό πληθυσμό της Γηραιάς Ηπείρου σχετικά με τους κινδύνους που αντιμετωπίζει από τον καρκίνο του προστάτη.

Ο προστάτης είναι ένας αδένας που έχει μέγεθος όσο ένα κάστανο και βρίσκεται ακριβώς κάτω από την ανδρική ουροδόχο κύστη. Περιβάλλει την ουρήθρα, δια μέσου της οποίας αποβάλλονται τα ούρα. Η κύρια λειτουργία του προστάτη είναι να εκκρίνει ένα ειδικό υγρό, το προστατικό υγρό που μαζί με τα σπερματοζωάρια και το υγρό των σπερματοδόχων κύστεων εξέρχεται διαμέσου της ουρήθρας σαν σπέρμα, κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής.
Στην Ελλάδα :

• καρκίνος του προστάτη είναι ο δεύτερος πιο συχνός μετά τον καρκίνο του πνεύμονα
• Υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο διαγιγνώσκονται περίπου 3.244 άνδρες με τη νόσο, εκ των οποίων 1.821 περίπου καταλήγουν, ποσοστό 56,1%.

Οι παράγοντες που ενοχοποιούνται για την εμφάνιση του καρκίνου του προστάτη είναι:

• Ηλικία: ο καρκίνος του προστάτη αυξάνεται δραματικά με την πρόοδο της ηλικίας. Άτομα ηλικίας άνω των 80 ετών κινδυνεύουν να αναπτύξουν τη νόσο χίλιες φορές περισσότερο από άτομα κάτω των 40 ετών. Το 70% των ατόμων ηλικίας άνω των 90 ετών πάσχει από καρκίνο του προστάτη.
• Κληρονομικότητα: τα άτομα που έχουν στενή συγγενική σχέση με καρκινοπαθείς από προστάτη διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο από τον υπόλοιπο πληθυσμό.
• Διατροφή: στους πληθυσμούς που καταναλώνουν τροφή με μεγάλη περιεκτικότητα λίπους, εμφανίζεται συχνότερα η μορφή του καρκίνου αυτού.
• Οικογενειακή κατάσταση: οι έγγαμοι άνδρες και μάλιστα οι πολύτεκνοι παρουσιάζουν πιο συχνά καρκίνο του προστάτη, συγκριτικά με τους άγαμους ή τους έγγαμους χωρίς παιδιά.
• Εργασία: άτομα που η εργασία τους έχει άμεση σχέση με καουτσούκ ή με κάδμιο, διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να προσβληθούν από τη νόσο.
• Παθολογικές καταστάσεις: άτομα που πάσχουν από ηπατική κίρρωση αποτελούν ομάδα υψηλού κινδύνου για την εμφάνιση του προστατικού καρκίνου.

Τα βασικά συμπτώματα είναι :

• πόνος προς τα πίσω
• επώδυνη ούρηση και εκσπερμάτιση
• δυσκολία στη συγκράτηση των ούρων ή στην έναρξη της ούρησης.

Όταν ο προστάτης διογκώνεται και αρχίζει να πιέζει την ουρήθρα, τότε τα ούρα βγαίνουν σε σταγόνες αντί να ρέουν ελεύθερα και είναι πιθανόν να περιέχουν και αίμα. Δυστυχώς όμως, πολλές φορές τα πρώτα συμπτώματα του καρκίνου του προστάτη προέρχονται από τις μεταστάσεις σε διάφορα απομακρυσμένα όργανα, κυρίως στα οστά.

Περίπου το 20 έως 40% των πασχόντων από καρκίνο του προστάτη παρουσιάζεται στον ορθοπεδικό για οσφυαλγία ή παράλυση ή επισκέπτεται τον παθολόγο με γενικά συμπτώματα, όπως καταβολή δυνάμεων ή απώλεια βάρους, χωρίς όμως να εμφανίζει τοπικά συμπτώματα της νόσου.

Διάγνωση

• Η διάγνωση της νόσου συνήθως γίνεται με απλή κλινική εξέταση.
• Η δακτυλική εξέταση του ορθού και η ψηλάφηση του προστάτη μπορούν να μας δώσουν μια πρώτη εικόνα για την ύπαρξη του προβλήματος.
• Ο αιματολογικός έλεγχος, συμπεριλαμβανομένης κάποιας ειδικής εξέτασης, όπως η όξινη φωσφατάση, ή ο ειδικός καρκινικός δείκτης του προστάτη ΡSA, δίνουν σοβαρές ενδείξεις της νόσου.
• Το διορθικό υπερηχογράφημα προστάτη είναι πολύ αξιόπιστη εξέταση.
• Η αξονική τομογραφία μπορεί να ορίσει την έκταση του προβλήματος.
• Η βιοψία του προστάτη δίνει πληροφορίες για τον τύπο του καρκίνου.

Εφόσον η διάγνωση τεθεί, πρέπει να γίνει ευρύτερος έλεγχος του σώματος, συμπεριλαμβανομένου ολόσωμου σπινθηρογραφήματος οστών, καθώς και έλεγχος των πνευμόνων για ανεύρεση τυχόν μεταστάσεων.

Πρόληψη

Έχουν μελετηθεί πολλές παρεμβάσεις που μπορεί να μειώνουν την πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου. Αυτές είναι:

• Άσκηση:
 Αν και δεν έχει αποδειχθεί σε μεγάλες μελέτες ότι μειώνει την πιθανότητα ανάπτυξης καρκίνου του προστάτη, υπάρχουν μελέτες που προτείνουν ότι μπορεί να μειώνει την επίπτωση του επιθετικού καρκίνου (βαρύτερης μορφής). Παρόλα αυτά, ελλείψει «παρενεργειών» και συνυπολογίζοντας τα υπόλοιπα οφέλη, πρέπει να προτείνεται πάντα.

• Διαιτητικά λίπη
Η αυξημένη κατανάλωση λιπαρών, ειδικά κορεσμένων και trans-λιπαρών οξέων έχει άρρηκτα συνδεθεί με την πιθανότητα ανάπτυξης καρκίνου του προστάτη. Επιβάλλεται σημαντική μείωση της πρόσληψής τους, δηλαδή των λιπαρών ζωικής προέλευσης και των υδρογονωμένων λιπαρών οξέων όπως φυτίνες και μαργαρίνες, ακόμα και αυτών που θεωρούνται «καλά». Προστασία από τον καρκίνο του προστάτη προσφέρει η αυξημένη κατανάλωση ω-3 λιπαρών, ειδικά από ψάρια.
• Σόγια
 Ο καρκίνος του προστάτη είναι σπάνιος στην Κίνα (28 φορές πιο συχνός στην Νορβηγία, 18 στην Αγγλία και 16 στην Αμερική) και στην Ιαπωνία. Αυτή η μειωμένη εμφάνιση οφείλεται κατά ένα μέρος τουλάχιστον στην αυξημένη κατανάλωση σόγιας. Η σόγια περιέχει ισοφλαβόνες που δεν είναι βιοενεργές, αλλά ενεργοποιούνται στο παχύ έντερο από τα καλά βακτήρια, γνωστά ως και προβιοτικά. Τα προϊόντα σόγια με «ζυμομένη» σόγια παρέχουν μεγαλύτερη ποσότητα βιοενεργών ισοφλαβονών.
• Κάπνισμα
Το κάπνισμα είναι μία πολύ επιβλαβής συνήθεια. Η διακοπή του καπνίσματος μπορεί να έχει πολλά οφέλη για τον οργανισμό, ένα από τα οποία είναι και η μείωση της εμφάνισης του καρκίνου του προστάτη.

• 
Λυκοπένιο
Το λυκοπένιο είναι ένας ισχυρός αντιοξειδωτικός και αντικαρκινικός παράγοντας. Επίσης είναι θερμοανθεκτικό συστατικό, άρα αντέχει στο μαγείρεμα ( δείτε εδώ για τον τρόπο που το μαγείρεμα επηρεάζει τα θρεπτικά συστατικά ). Βρίσκεται στις ντομάτες και σε κόκκινα φρούτα και λαχανικά (όπως το καρπούζι και το βερύκοκο). Η κόκκινη σάλτσα περιέχει πιο βιοδιαθέσιμο λυκοπένιο απ’ ότι η φρέσκια ντομάτα. Συστήνεται η πρόσληψη 2 μερίδων ½ κούπας κόκκινης σάλτσας από ντομάτες την εβδομάδα για την μείωση της πιθανότητας εμφάνισης καρκίνου του προστάτη.

• Ρόδι
Καθώς υπάρχουν σημαντικά προκλινικά δεδομένα (δηλαδή, όχι σε ανθρώπους), συστήνεται να περιέχεται ως μέρος μίας πλούσιας και ισορροπημένης διατροφής με στόχο την πρόληψη του καρκίνου του προστάτη.
• Πράσινο τσάι
Το πράσινο τσάι είναι πλούσιο σε κατεχίνες και πολυφενόλες που είναι ισχυροί αντιοξειδωτικοί και αντικαρκινικοί παράγοντες. Η αντιοξειδωτική δράση 2 φλιτζανιών πράσινου τσαγιού είναι ανάλογη με αυτή από 4 μήλα, 7 ποτηριών χυμό πορτοκάλι και 20 ποτηριών χυμού μήλου. Συστήνεται η μέτρια (2-4 φλιτζάνια) κατανάλωση πράσινου τσαγιού την ημέρα, ειδικά σε άτομα σε κίνδυνο (ιστορικό, ηλικία κτλ) για ανάπτυξη καρκίνου του προστάτη.

 
Σε μεγάλο επιστημονικό συνέδριο επιβεβαιώθηκε για μία ακόμη φορά η ευεργετική δράση που έχουν κατά του καρκίνου του προστάτη διάφορες τροφές.

Τέτοιου είδους τροφές είναι οι εξής :

• το κουνουπίδι, 
• τα λαχανάκια Βρυξελλών,
• το ρόδι
• τα φασόλια σόγιας
• τα κρεμμύδια
• το σκόρδο
• ωμό μπρόκολο
• χυμό ντομάτας
• καρύδια Βραζιλίας 

Οι ερευνητές αναφέρουν ότι για να έχει θετικά αποτελέσματα η κατανάλωση αυτών των τροφών θα πρέπει να μαγειρεύονται με τρόπο τέτοιον ώστε να μην καταστρέφονται οι αντικαρκινικές ουσίες που περιέχουν.

Θεραπεία

Η επιλογή της θεραπείας του καρκίνου του προστάτη εξαρτάται από :

• την σταδιοποίηση του όγκου
• την ηλικία
• προσδόκιμο επιβίωσης του ασθενούς.

Η χειρουργική θεραπεία περιλαμβάνει :

• Ριζική Προστατεκτομή. Αφαιρείται ολόκληρος ο προστάτης αδένας προτείνεται στην περίπτωση που ο καρκίνος δεν έχει επεκταθεί εντός των ορίων του προστάτη, σε ασθενείς που βρίσκονται σε καλή γενική κατάσταση.
• Διουρηθρική Προστατεκτομή. Αφαιρείται μέρος του προστάτη αδένα που περιβάλλει την ουρήθρα, προτείνεται στην περίπτωση που ο ασθενής δεν μπορεί ή δεν θέλει να υποβληθεί σε ριζική προστατεκτομή. Ανακουφίζει τον ασθενή από τα αποφρακτικά φαινόμενα που μπορεί να προκαλέσει ο προστατικός καρκίνος. Δεν αποτελεί ριζική θεραπεία της νόσου συνήθως ακολουθεί κάποια άλλη μορφή θεραπείας.

Οι εναλλακτικές μη χειρουργικές θεραπευτικές λύσεις περιλαμβάνουν:

• Τοπική ακτινοβολία: αποτελεί εναλλακτική λύση για αυτούς που δεν θέλουν ή δεν μπορούν να χειρουργηθούν. Έχει θέση στον καρκίνου του προστάτη που είναι περιορισμένος μέσα στον αδένα ή έχει επεκταθεί σε παρακείμενους ιστούς.
• Ορμονική θεραπεία: χρησιμοποιείται σε ασθενείς με μεταστατικό καρκίνο προστάτου. Σκοπός της ορμονικής θεραπείας είναι να καταστείλει την παραγωγή των ανδρικών ορμονών, των ανδρογόνων, με σημαντικότερη την τεστοστερόνη. Τα ανδρογόνα παράγονται κυρίως στους όρχεις και προκαλούν την ανάπτυξη των καρκινικών προστατικών κυττάρων. Η ορμονική θεραπεία δεν θεραπεύει τον καρκίνο του προστάτη, προκαλεί όμως ελάττωση του καρκινικού όγκου και καθυστερεί την ανάπτυξή του.

Οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται είναι η ορχεκτομή, τα LHRH ανάλογα, τα αντιανδρογόνα και τα οιστρογόνα.

Απλή παρακολούθηση: σε ασθενείς με καρκίνο του προστάτη που είναι προχωρημένης ηλικίας ή έχουν άλλα σοβαρά προβλήματα υγείας. Αποτελείται από απλή παρακολούθηση της τιμής του P.S.A. και δακτυλική εξέταση κάθε 6 μήνες. Συστήνεται όταν ο καρκίνος είναι ενδοπροστατικός αναμένεται να έχει αργή εξέλιξη στον χρόνο και δεν προκαλεί συμπτώματα.

Φάρμακα
 Έχουν δοκιμαστεί και αρκετά φάρμακα για την πρόληψη του καρκίνου του προστάτη. Από αυτά δύο έχουν ενδιαφέρον:

• Φιναστερίδη: κάποια ενδιαφέροντα στοιχεία, αλλά δεν μπορούν ακόμα να γίνουν ειδικές συστάσεις για την πρόληψη του καρκίνου του προστάτη
• 
Στατίνες: φαίνεται ότι μειώνουν την πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου, αλλά ακόμα δεν μπορούν να γίνουν συστάσεις

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε την Ελληνική Ουρολογική Εταιρεία http://www.huanet.gr/

Η Παγκόσμια Ημέρα κατά των Κουνουπιών γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 20 Αυγούστου με πρωτοβουλία της Αμερικανικής Ένωσης για τον Έλεγχο των Κουνουπιών ( AMCA). Η συγκεκριμένη επιστημονική οργάνωση εδρεύει στις ΗΠΑ και περιλαμβάνει επιστήμονες από 50 χώρες του κόσμου. Στόχος της ημέρας αποτελεί η ενημέρωση και η ευαισθητοποίηση της παγκόσμιας κοινότητας σχετικά με την βλαβερή συμπεριφορά των κουνουπιών και των άλλων  συναφών εντόμων στον άνθρωπο. Παράλληλα, επιλέχθηκε η 20η Αυγούστου , καθώς την ημέρα αυτή του 1897 ανακοίνωσε ο άγγλος ιατρός Ρόναλντ Ρος της Σχολής Τροπικής Ιατρικής  του Λίβερπουλ ότι τα κουνούπια ευθύνονται για την μάστιγα της ελονοσίας. Μία ανακάλυψη που έσωσε εκατομμύρια ζωές έκτοτε.

Τα κουνούπια είναι αρθρόποδα έντομα πτερυγωτά. Ανήκουν στην τάξη των δίπτερων, που σημαίνει πως έχουν μαλακό σώμα, ένα ζεύγος κεραιών, δύο ζεύγη πτερυγίων και κάποια άλλα χαρακτηριστικά που θα δούμε πιο κάτω. Από τα δύο ζεύγη φτερών, το πρώτο αποτελείται από μεγάλα φτερά, σαν μεμβράνες, ενώ το δεύτερο είναι πολύ μικρό και χρησιμεύει σαν όργανο ισορροπίας. Τα πόδια τους είναι μεγάλα. Οι κεραίες τους είναι νηματοειδείς και αρκετά μεγάλες. Τα αρσενικά τρέφονται με χυμούς φυτών ενώ τα θηλυκά μυζούν και αίμα, το οποίο τους είναι απαραίτητο για την παραγωγή αβγών.

Όπως σε όλα τα έντομα, το σώμα τους διαχωρίζεται σε κεφάλι, θώρακα και κοιλιά, καθώς και τρία ζεύγη βαδιστικών ποδιών. Από την συνοπτική ανατομία τους γίνεται κατανοητό τα κουνούπια είναι πολύπλοκοι οργανισμοί, αν και απλούστερα φυσικά από τα θηλαστικά. Η απλότητα όμως αυτή κρύβει μία σοφία, γιατί τα έντομα αυτά είναι απόλυτα προσαρμοσμένα στο περιβάλλον τους. Είναι τμήματα πολύπλοκων οικοσυστημάτων, αφού και τα ίδια χρησιμεύουν ως τροφή σε άλλους οργανισμούς.

Μέσω των κουνουπιών όμως μπορούμε να νοσήσουμε από την  λοίμωξη από τον ιό του Δυτικού Νείλου(West Nile virus, WNV), και προσβάλλει ζώα (άγρια πτηνά,άλογα) και τον άνθρωπο. Η ονομασία του οφείλεται στο ότι αναγνωρίστηκε για πρώτη φορά στον δυτικό Νείλο, στην Ουγκάντα, το 1937.
 

Η λοίμωξη από ιό του Δυτικού Νείλου μεταδίδεται από :

• Μολυσμένα κουνούπια: Ο κύριος τρόπος μετάδοσης είναι μέσω τσιμπήματος μολυσμένου κουνουπιού (συνήθως το κοινό κουνούπι). Τα κουνούπια μολύνονται από άρρωστα πτηνά ή άλλα ζώα (π.χ. άλογα).
• Μεταγγίσεις, μεταμοσχεύσεις. Σε πολύ μικρό αριθμό περιπτώσεων έχει αναφερθεί μετάδοση του ιού από μεταμόσχευση οργάνου, μετάγγιση αίματος και σπάνια από την μητέρα στο έμβρυο (συγγενής λοίμωξη).

Τα βασικότερα συμπτώματα της λοίμωξης :

• Το 80% των ατόμων που μολύνονται παραμένουν ασυμπτωματικοί,το 20% εμφανίζουν ήπια νόσο, ενώ λιγότεροι από 1 στα 100 ασθενείς (<1%) εμφανίζουν σοβαρή κλινική νόσο που προσβάλλει το κεντρικό νευρικό σύστημα.
• Ασυμπτωματική λοίμωξη: Το 80% (4 στα 5) των ατόμων που μολύνονται δεν εκδηλώνουν κανένα σύμπτωμα.
• Ήπια νόσος: Υπολογίζεται ότι περίπου 20% αυτών που μολύνονται με τον ιό αναπτύσσουν ήπια συμπτωματολογία, όπως πυρετό, πονοκέφαλο, αδυναμία, πόνους στους μυς και τις αρθρώσεις, εμέτους και μερικές φορές δερματικά εξανθήματα (στον κορμό) και διόγκωση των λεμφαδένων. Τα συμπτώματα φεύγουν σε 4-7 ημέρες χωρίς να αφήσουν κατάλοιπα.
• Σοβαρή μορφή νόσου: Λιγότερα από 1 στα 100 άτομα (κυρίως άτομα μεγαλύτερης ηλικίας) αναπτύσσουν τη σοβαρή μορφή της νόσου (εγκεφαλίτιδα/μηνιγγίτιδα). Τα συμπτώματα της σοβαρής νόσου περιλαμβάνουν πονοκέφαλο, υψηλό πυρετό, δυσκαμψία αυχένα, απάθεια, αποπροσανατολισμό, κώμα, τρόμος, σπασμούς, μυϊκή αδυναμίακαι παράλυση.

Στην Ελλάδα τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν  ότι :

• από το 2010 έχουν καταγραφεί ούτε λίγο ούτε πολύ 523 περιστατικά λοίμωξης  καθώς και 62 θάνατοι
• πίσω από κάθε μολυσμένο άτομο με ιό του Δυτικού Νείλου κρύβονται τουλάχιστον 150 περιστατικά μόλυνσης χωρίς συμπτώματα και νόσο

• τουλάχιστον 000 άνθρωποι έχουν μολυνθείαπό τσίμπημα κουνουπιού με τον ιό του Δυτικού Νείλου.

Xρήσιμα μυστικά για τα κουνούπια :

• Προτιμήστε ελαφριά ρούχαμε μακριά μανίκια και αποφύγετε τα έντονα αρώματα που προσελκύουν τα κουνούπια
• Mην αφήνετε στη διάρκεια της νύχτας τρόφιμα εκτός ψυγείου ή ανοικτές σακούλες με σκουπίδια μέσα στο σπίτι
• Tο νερό, ειδικά όταν λιμνάζει, είναι πόλος έλξης για τα κουνούπια, γι’ αυτό μην αφήνετε δοχεία με νερό μέσα στο σπίτι ή στη βεράντα και φροντίστε να αλλάζετε συχνά το νερό στα ανθοδοχεία

Καταπολέμηση

Οι αριθμοί των κουνουπιών είναι ασύλληπτοι. Τα έντομα αυτά, έχουν την δυνατότητα να προσαρμόζονται τόσο καλά στο περιβάλλον, ώστε όσο αντίξοες και αν είναι οι κλιματολογικές συνθήκες, όσο πολλοί κι αν είναι οι εχθροί τους (σαύρες, κ.λ.π.), πάντα επιβιώνουν σε μεγάλους πληθυσμούς. Η εξολόθρευση τους είναι οικολογικά ανεπίτρεπτη αλλά και ακατόρθωτη. Αυτό που είναι εφικτό είναι η απώθησή τους από το περιβάλλον στο οποίο ζούμε (σπίτι, δουλειά) αλλά και απώθηση τους από τον σκύλο μας και το περιβάλλον του. Στην αγορά κυκλοφορούν πολλά εντομοαπωθητικά σκευάσματα.

Αποφύγετε τις επαλείψεις στο παιδικό δέρμα με χημικά εντομοαπωθητικά όπως και με αρώματα, λοσιόν ή άλλα καλλυντικά προϊόντα διότι τα κουνούπια έλκονται από τις ευχάριστες οσμές όπως και τα έντονα χρώματα και τον ιδρώτα. Το τσίμπημα του κουνουπιού αφήνει μια μικρή αίσθηση τσουξίματος στο δέρμα ενώ το “επίμαχο” σημείο γρήγορα κοκκινίζει και ελαφρά διογκώνεται. Παράλληλα, ο γνωστός κνησμός (φαγούρα) αρχίζει να ταλαιπωρεί το θύμα του κουνουπιού. Τα κουνούπια αφήνουν και κάποιες δικές τους πρωτεΐνες στο μέρος που τσιμπούν οι οποίες δημιουργούν και όλο τα πρόβλημα

Τι να κάνετε: Να πλύνετε την περιοχή με νερό και σαπούνι όσο το δυνατόν συντομότερα. Ένα επίθεμα με πάγο (τυλιγμένο σε πανί ή πλαστικό) μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του οιδήματος. Εάν ο κνησμός είναι έντονος, η λήψη ενός αντιισταμινικού από το στόμα ή μια τοπική κορτιζονούχος αλοιφή θα βοηθήσουν. Μην ξύνετε τα σημεία των τσιμπημάτων γιατί θα προκληθούν μικροεξελκώσεις που μπορεί να επιμολυνθούν.

Το ξύσιμο των βλαβών συνήθως οδηγεί σε δευτεροπαθή λοίμωξη της διαβρωμένης επιδερμίδας από στρεπτόκοκκο της ομάδας Α και/ή χρυσίζοντα σταφυλόκοκκο.

Θεραπεία:

• αντισταμινικά: χορηγούμε για λίγες μέρες αντισταμινικά για να ανακουφιστεί ο ασθενής από τον έντονο κνησμό και να μειώσουμε την αλλεργική αντίδραση στο τσίμπημα.
• κορτικοστεροειδή: τα τοπικά κορτίκοστεροειδή χορηγούμενα για σύντομο χρονικό διάστημα είναι χρήσιμα ειδικά στις έντονες κνησμώδεις φλεγμονώδεις βλάβες.
• αντιμικροβιακοί παράγοντες: εάν υπάρχει δευτεροπαθής λοίμωξη, μπορούν να χορηγηθούν τοπικά αντιβιοτικά και εάν η λοίμωξη είναι εντεταμένη, τότε χορηγούμε το κατάλληλο αντιβιοτικό.

Aντιμετώπιση με φυσικό τρόπο:

• Λεβάντα. Oι εντομοαπωθητικές ιδιότητες του συγκεκριμένου φυτού δεν εξαντλούνται στον… σκώρο. Χρησιμοποιήστε το άνθος του και τρίψτε με αυτό το σώμα σας ή βάλτε λίγο από το έλαιο στις αρθρώσεις, όπως κάνετε με το άρωμα.Και μετά πείτε αντίο στα κουνούπια!
• Βανίλια.Μια ακόμη μυρωδιά που δεν αντέχουν τα κουνούπια -αλλά και άλλα έντομα – είναι της βανίλιας. Η καθαρή βανίλια. Ακολουθήστε την ίδια τακτική όπως και με τη λεβάντα και κυκλοφορείτε ανέμελα όλη μέρα.
• Πλατύφυλλος βασιλικός.Βάλτε σε ένα μπολάκι φύλλα βασιλικού και τρίψτε τα λίγο μόνα τους, αρχικά, για να “βγει” το άρωμά τους. Προσθέστε λίγο ξύδι και ανακατέψτε απαλά. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το σκεύασμα αυτό με δύο τρόπους: ή αφήστε το απλά δίπλα σας να λειτουργήσει απωθητικά από μόνο του, ή αλείψτε λίγο επάνω στα γυμνά άκρα σας. Μην τρομάζετε η μυρωδιά δεν είναι τόσο βαριά όσο τη φαντάζεστε. Και εννοείται, ότι αν ο βασιλικός δεν είναι πλατύφυλλος τη δουλειά του θα την κάνει και πάλι!

Για να απαλλαγείτε από τη φαγούρα και την ενόχληση, τρίψτε φύλλα φρέσκιας μαντζουράνας πάνω στα τσιμπήματα ή φροντίστε να έχετε σε ένα μπουκαλάκι λίγο έλαιο βάσης (χοχόμπα, σιτέλαιο κλπ.), στο οποίο θα έχετε ρίξει μερικές σταγόνες αιθέριο έλαιο του φυτού. Η ανακούφισή σας από τα δυσάρεστα συμπτώματα θα είναι άμεση.

Σε περίπτωση εμφάνισης ύστερα από το τσίμπημα, πυρετού, νευρολογικής συμπτωματολογίας (σύγχυση, πονοκέφαλος, λήθαργος), εμετού, ναυτίας, μυαλγιών, ευαισθησίας στο φως ή διόγκωσης αδένων, να επικοινωνήσετε με τον γιατρό σας.

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων  http://www.keelpno.gr/ .

Κάθε χρόνο στις 8 Αυγούστου γιορτάζουμε την Παγκόσμια Ημέρα Οργασμού. Η συγκεκριμένη ημέρα γιορτάζεται από το 1998 και αποτελεί ιδέα του αμερικανού εικαστικού καλλιτέχνη και ακτιβιστή του σεξ, Άλεξ Χίρκα. Εκείνος θεωρεί πως ο οργασμός αποτελεί το ανώτατο στάδιο της σεξουαλικότητας ενώ ταυτόχρονα αποθεώνονται οι χαρές του σώματος. . Είτε προκύπτει από συνουσία είτε από αυνανισμό, σημασία έχει να ξέρεις τι θες και πώς το θες.

Ο οργασμός είναι μια ιδιαίτερη ψυχική και σωματική κατάσταση, το τελικό στάδιο της σεξουαλικής διέγερσης. Μπορεί να προκύψει ως αποτέλεσμα της συνουσίας  όσο και από τον αυνανισμό Παρατηρείται στον άνθρωπο αλλά και σε αρκετά θηλαστικά .Ο οργασμός όπως και το προκαταρκτικό ερωτικό παιχνίδι είναι πολυδιάστατο θέμα και εξαρτάται από τα βιώματα, την ψυχολογική κατάσταση των δύο συντρόφων εκείνη την στιγμή όπως και τον χαρακτήρα του καθενός από τους δύο. Κοινό γνώρισμα του οργασμού στους ανθρώπους είναι η εκσπερμάτιση για τον άντρα και για τη γυναίκα η σύσπαση των μυών των εσωτερικών γεννητικών οργάνων, έτσι ώστε να βοηθήσουν στην κατακράτηση του σπέρματος και τη γονιμοποίηση, ενώ παρατηρείται και μεγάλη ποσότητα υγρών, φαινόμενο γνωστό ως γυναικεία εκσπερμάτιση .

Οι στατιστικές μελέτες δείχνουν πως :

• το 70% των γυναικών αδυνατεί να έρθει σε οργασμό μόνο μέσω της διείσδυσης
• το 50% των γυναικών βιώνουν τον πρώτο οργασμό μέσω της αυτοϊκανοποίησης
• 1 στις 5 γυναίκες δεν έχουν έρθει ποτέ σε οργασμό

• το 75% των αντρών φτάνει πάντα σε οργασμό κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής πράξης, αλλά το αντίστοιχο ποσοστό στις γυναίκες είναι μόλις 29%.

Πέρα από τη σωματική και την ψυχική ευχαρίστηση, ο οργασμός προσφέρει πολλά  στην υγεία μας.  Προκαλείται αυξημένη αιμάτωση, η οποία  υποδεικνύει πως χάρη στον οργασμό μεταφέρονται επιπλέον θρεπτικά συστατικά και οξυγόνο στον εγκέφαλο. Μάλιστα, οι διανοητικές ασκήσεις που κάνουν κάποιοι άνθρωποι για να “εκπαιδεύσουν” τον εγκέφαλό τους συχνά στοχεύουν στην αύξηση αυτού του είδους της εγκεφαλικής δραστηριότητας, όμως ο οργασμός φαίνεται πως μπορεί να το κάνει σε μεγαλύτερο κομμάτι του εγκεφάλου.

Επιπλέον ο οργασμός προσφέρει αρκετά οφέλη :

• Οργασμός κατά του πόνου

Κατά τον οργασμό, εκλύεται στο σώμα η ορμόνη ωκυτοκίνη η οποία έχει την ιδιότητα να κατευνάζει πόνους και ενοχλήσεις. Οι επιστήμονες θεωρούν πως η ωκυτοκίνη συμβάλει στη μείωση της έντασης της ημικρανίας ή των χρόνιων πόνων.

• Κατά του προστάτη

Σε μελέτη από το αμερικανικό National Cancer Institute βρέθηκε πως οι συχνοί οργασμοί προστατεύουν τους άντρες από τον καρκίνο του προστάτη. Στην έρευνα συγκρίθηκαν δεδομένα από 50.000 άντρες και βρέθηκε πως εκείνοι που είχαν πάνω από 21 οργασμούς κάθε μήνα είχαν 30% λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν τη συγκεκριμένη μορφή καρκίνου συγκριτικά με άντρες που είχαν λιγότερους από επτά.

• Περισσότεροι οργασμοί, λιγότερες απιστίες

Γίνονται συνεχώς νέες έρευνες που δείχνουν πως ωκυτοκίνη, η ορμόνη που αναφέραμε και νωρίτερα, μπορεί να ενισχύει την πίστη μέσα το ζευγάρι. Μελέτη του 2012 βρήκε πως άντρες σε αποκλειστικές σχέσεις που έπαιρναν τακτικά δόση ωκυτοκίνης κράτησαν τις αποστάσεις τους από ελκυστικές γυναίκες κατά την πρώτη τους γνωριμία, σε αντίθεση με άντρες που δεν έκαναν σεξ και δεν έπαιρναν ωκυτοκίνη.

• Καταπολέμηση της αϋπνίας

Από μια άλλη μελέτη προκύπτει ότι  το 32% των 1.866 γυναικών στις ΗΠΑ δήλωσαν ότι αυνανίζονται, προκειμένου να χαλαρώσουν και να παραδοθούν στην αγκαλιά του Μορφέα.

• Ενίσχυση γονιμότητας

Κατά τον οργασμό η μήτρα συσπάται και κινείται με τρόπο που διευκολύνει το σπέρμα να φτάσει σε αυτήν. Οι συσπάσεις βοηθούντα σπερματοζωάρια να φτάσουν στις σάλπιγγες.

• Βελτίωση δέρματος

Κατά  την διάρκεια της ερωτικής επαφής μια από τις ορμόνες που απελευθερώνεται η  αυξητική ορμόνη κάνει το δέρμα να φαίνεται πιο ελαστικό.

• Ταχύτερη ανάρρωση
  Όταν οι άνθρωποι είναι άρρωστοι, ο οργασμός επιταχύνει την ανάρρωση τους.

Κάθε χρόνο γιορτάζουμε στις 28 Ιουλίου την Παγκόσμια Ημέρα κατά της Ηπατίτιδας . Η συγκεκριμένη εορτή καθιερώθηκε το 2004 από την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας και στόχο έχει την ευαισθητοποίηση του κοινού σχετικά με την Ηπατίτιδα τύπου C που μαστίζει την Δημόσια Υγεία.

Το ήπαρ (συκώτι) είναι ένα ζωτικό όργανο που βρίσκεται στο δεξιό άνω τμήμα της κοιλιακής χώρας. Έχει πολλές λειτουργίες και διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στο μεταβολισμό, στη σύνθεση παραγόντων πήξης του αίματος για τον έλεγχο αιμορραγιών, στην παραγωγή ουσιών απαραίτητων στη μάχη κατά των λοιμώξεων καθώς και στην απομάκρυνση τοξικών ουσιών και φαρμάκων από τον οργανισμό. Εάν το ήπαρ προσβληθεί από ιούς ή υποστεί βλάβη από άλλα αίτια όπως τοξίνες, φάρμακα, αλκοόλ, αναπτύσσεται φλεγμονή (ερεθισμός) και νέκρωση, κατάσταση η οποία ονομάζεται ηπατίτιδα.

Οι πιο γνωστοί ιοί ηπατίτιδας, είναι οι Α, Β, C, D και Ε. Εκτός από τους παραπάνω ιούς ηπατίτιδας υπάρχουν και κάποιοι άλλοι ιοί που δεν προσβάλλουν αποκλειστικά το ήπαρ, αλλά μπορεί να προκαλέσουν ηπατίτιδα ταυτόχρονα με προσβολή και άλλων οργάνων του ανθρώπου και χαρακτηρίζονται ως ηπατοτρόποι ιοί.

Στην χώρα μας τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι :

• 000 Έλληνες πάσχουν από χρόνια ηπατίτιδα.
• οι 000 είναι φορείς της ηπατίτιδας Β
• 000 είναι φορείς της ηπατίτιδας C.
• 116 τσιγγάνοι κυρίως πάσχουν από ηπατίτιδα A

Ο ιός της ηπατίτιδας Β μεταδίδεται :

• με τη σεξουαλική επαφή,
• παρεντερικά
• από μητέρα στο παιδί κατά την κύηση ή τον τοκετό(κάθετη μετάδοση)

Ο ιός της ηπατίτιδας C μεταδίδεται :

• κυρίως με την παρεντερική επαφή
• σπανιότερα με τη σεξουαλική επαφή
• επίσης σπάνια με κάθετη μετάδοση από μητέρα σε παιδί.

Σε αντίθεση με την ηπατίτιδα Β, όπου μόνο το 5% μεταπίπτει σε χρόνια ηπατίτιδα, η τύπου C εξελίσσεται σε ποσοστό 80%. Η χρόνια ηπατίτιδα C είναι μια σοβαρή νόσος, που μπορεί να εξελιχθεί σε κίρρωση ή καρκίνο του ήπατος.

Τα κύρια συμπτώματα  της οξείας ηπατίτιδας είναι:

• έντονη αδυναμία, καταβολή
• ανορεξία
• ναυτία, έμετοι, διάρροιες
• μυαλγίες
• αίσθημα βάρους στο δεξιό άνω τμήμα της κοιλιάς
• αρθραλγίες, πονοκέφαλος
• πυρετός
• αποστροφή στο κάπνισμα

Επίσης κάποιοι ασθενείς μπορεί να εμφανίσουν:

• ίκτερο (κιτρινίζουν)
• σκοτεινόχρωμα ούρα (σαν κονιάκ)
• αποχρωματισμό κοπράνων (σα στόκος)

Μερικές φορές δεν υπάρχουν καθόλου συμπτώματα ή είναι πολύ ήπια.

Χρόνια ιογενής ηπατίτιδα προκαλείται από τους ιούς της ηπατίτιδας Β, C και D κι αναπτύσσεται στους ασθενείς που το αμυντικό τους σύστημα δεν κατορθώνει να αποβάλλει τον ιό. Στους ασθενείς με χρόνια ηπατίτιδα, παρά την έλλειψη συμπτωμάτων πολλές φορές, η ύπαρξη του ιού εξακολουθεί να προκαλεί ερεθισμό και να καταστρέφει το ήπαρ. Αποτέλεσμα αυτού είναι η ανάπτυξη ινώδους ιστού (ουλή) μέσα στο ήπαρ. Εάν τα τρία τέταρτα του ήπατος μετατραπούν σε ινώδη ιστό, το ήπαρ δεν είναι πια σε θέση να λειτουργήσει σωστά, κατάσταση που ονομάζεται κίρρωση. Οι ασθενείς με κίρρωση μπορεί να είναι ασυμπτωματικοί στα πρώτα στάδια της κίρρωσης, αλλά καθώς η ηπατική νόσος προοδευτικά επιβαρύνεται μπορεί να εμφανισθεί :

• ασκίτης (υγρό στην κοιλιά),
• αιμορραγία από φλέβες του οισοφάγου (κιρσοί),
• εγκεφαλοπάθεια (αλλαγή της διανοητικής κατάστασης και συμπεριφοράς) ή ίκτερος. Όλοι οι ασθενείς με κίρρωση έχουν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν καρκίνο του ήπατος.

Υπάρχουν δύο ειδών αιματολογικές εξετάσεις για την ηπατίτιδα :

• μη ειδικές εξετάσεις που αφορούν τη λειτουργία του ήπατος όπως :

ανεύρεση αυξημένης τιμής ενζύμων (αμινοτρανσφεράσες ή τρανσαμινάσες), που σε περίπτωση βλάβης του ήπατος απελευθερώνονται σε μεγάλες ποσότητες στην κυκλοφορία του αίματος, οδηγώντας σε σημαντική αύξηση των τιμών τους (έως και μεγαλύτερες του δεκαπλάσιου του φυσιολογικού σε οξεία ηπατίτιδα)

ανεύρεση αυξημένης τιμής χολερυθρίνης, που δίνει την χαρακτηριστική κίτρινη χροιά στα μάτια και στο δέρμα (ίκτερος)

Η ανεύρεση αυξημένων τρανσαμινασών ή χολερυθρίνης, δε σημαίνει υποχρεωτικά ιογενή ηπατίτιδα και συχνά ο ασθενής χρειάζεται να υποβληθεί σε σειρά εργαστηριακών εξετάσεων για τη διερεύνηση του αιτίου της ηπατικής βλάβης

• ειδικές εξετάσεις που αφορούν στην ανίχνευση των ιών:

οι εξετάσεις αυτές ανιχνεύουν είτε ειδικά τμήματα των ιών (αντιγόνα), είτε αντισώματα έναντι αυτών, που παράγει ο οργανισμός σε μια προσπάθεια αντιμετώπισης της λοίμωξης

Αξίζει να σημειωθεί πως μπορείτε να εμβολιασθείτε για την ηπατίτιδα Α και Β, αλλά δεν υπάρχει εμβόλιο για την πρόληψη της ηπατίτιδας C.

Η ηπατίτιδα C είναι σήμερα πλέον ιάσιμη  με δισκία ομπιτασβίρης-παριταπρεβίρης-ριτοναβίρης και δισκία ντασαμπουβίρης. Το 95% των περιπτώσεων εξαλείφει πλήρων τον ιό.
Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων.

Η Παγκόσμια Ημέρα Αλλεργίας γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Ιουλίου από το 2005 με πρωτοβουλία του Παγκόσμιου Οργανισμού Αλλεργιολογίας . Στόχος της ημέρας είναι η ευαισθητοποίηση του κοινού σχετικά με τις συνέπειες των αλλεργιών στην ανθρώπινη υγεία.

Το 22% του πληθυσμού σε παγκόσμιο επίπεδο πάσχει από κάποια μορφή αλλεργίας.  Οι αλλεργίες ευθύνονται άμεσα ή έμμεσα για το θάνατο 180.000 ατόμων κάθε χρόνο, παγκοσμίως. 

Τα στατιστικά στοιχεία για την Ελλάδα δείχνουν ότι :

• Τα κρούσματα αλλεργικών αντιδράσεων αυξήθηκαν κατά 50% τα τελευταία 30 χρόνια.
• Ένας στους τρεις θα αναπτύξει κάποιου είδους αλλεργίακατά τη διάρκεια της ζωής του.

Η λέξη αλλεργία είναι σύνθετη και προέρχεται από τον συνδυασμό των λέξεων «άλλο + έργο». Ο πρώτος που πρότεινε τον όρο αυτό ήταν ο Αυστριακός παιδίατρος Clemens von Pirquet, ο οποίος παρατήρησε το 1905 ότι κατά την επαναχορήγηση ετερόλογων ορών, ορισμένα άτομα αντί ανοσία εμφάνιζαν ορονοσία. Δηλαδή, το ανοσοποιητικό τους σύστημα αντί να εμφανίζει τη φυσιολογική δραστηριότητα για την οποία έχει ταχθεί από τη φύση, να εμφανίζει δηλαδή φύλαξη του οργανισμού (ανοσία), εμφάνιζε α -φύλαξη (αναφυλαξία) δηλαδή άλλο έργο (αλλεργία).

Ως αλλεργία χαρακτηρίζεται κάθε ανώμαλη ή υπερβολική αντίδραση (υπερευαισθησία) του ανοσοποιητικού συστήματος του οργανισμού σε ουσίες οι οποίες υπό φυσιολογικές συνθήκες ΔΕΝ είναι επικίνδυνες ή βλαβερές για τον οργανισμό όπως, γύρεις δένδρων και φυτών, πρωτεΐνες τροφίμων κλπ. Οι ουσίες αυτές μπορεί να εισέλθουν στο σώμα μέσω της εισπνοής, της κατάποσης, ή με την επαφή στο δέρμα. Οι ουσίες που προκαλούν αυτές τις αντιδράσεις ονομάζονται αλλεργιογόνα.

Τα αλλεργιογόνα μπορούν να προκαλέσουν :

• άσθμα
• ρινίτιδα
• κνίδωση
• αναφυλαξία

Τα αλλεργιογόνα μπορεί να είναι Τροφικά ή Περιβαλλοντικά.

Στα συχνότερα τροφικά αλλεργιογόνα που εμπλέκονται στις αλλεργίες συμπεριλαμβάνονται τα γαλακτοκομικά προϊόντα, αυγά, ξηροί καρποί, οστρακοειδή, δημητριακά, φράουλες, ντομάτα, σόγια κλπ.

Στα δε συχνότερα περιβαλλοντικά αλλεργιογόνα συμπεριλαμβάνονται οι γύρεις των φυτών και δένδρων, γρασίδια, ακάρεα σκόνης σπιτιού, μύκητες, δηλητήρια εντόμων και κατοικίδια ζώα.

Παράγοντες που συμβάλλουν στην εκδήλωση μίας αλλεργικής αντίδρασης θεωρούνται επίσης :

• λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος, όπως η ιγμορίτιδα αλλά και τα κρυολογήματα.
• καιρικές συνθήκες, όπως η απότομη αλλαγή της θερμοκρασίας, ο κρύος αέρας και η υγρασία.
• ατμοσφαιρική ρύπανσηεσωτερικού και εξωτερικού χώρου όπως καυσαέρια, ρύποι εργοστασίων και αυξημένη χρήση κλιματιστικών συσκευών.
• διατροφή, όπου πέραν των συγκεκριμένων τροφικών αλλεργιογόνων στα οποία το άτομο παρουσιάζει αλλεργία, επιπρόσθετα μία κακή διατροφή μπορεί να επιτείνει το πρόβλημα.
• χημικές ουσίες, όπως απορρυπαντικά, σπρέι, διάφορα καλλυντικά και αρώματα, καθώς και οι σκόνες στο περιβάλλον και οι οσμές της κουζίνας.
• κάπνισμα, όπου το παθητικό κάπνισμα ευθύνεται για την εκδήλωση αλλεργίας και βρογχικού άσθματος σε μεγάλο αριθμό παιδιών.
• ψυχολογικοί παράγοντες, όπως είναι οι έντονες συγκινήσεις, η υπερβολική χαρά και λύπη, ο θυμός και το άγχος.

Παράλληλα , ο μητρικός θηλασμός θεωρείται ότι δρα προστατευτικά στην εκδήλωση αλλεργικών παθήσεων. Οι σημερινές μητέρες έχουν ελάχιστο χρόνο και παρά τις καλές προθέσεις δεν θηλάζουν τα παιδιά τους τόσο όπως γινόταν σε παλαιότερες εποχές

Τα συμπτώματα εκδηλώνονται  μέσα σε λίγα λεπτά μέχρι και 2 ώρες και μπορεί να είναι :
εξανθήματα, οιδήματα, φαγούρα, κνίδωση, έκζεμα, δερματίτιδα, επιπεφυκίτιδα, κοκκινισμένα και ερεθισμένα μάτια, άσθμα, ρινίτιδα, δύσπνοια, βήχας, φτάρνισμα, μπούκωμα, καταρροή, αγγειοοίδημα, ναυτία, εμετός και διάρροια, ενώ σε σοβαρότερες περιπτώσεις μπορεί να προκαλέσουν ακόμη και αναφυλαξία (αναφυλακτικό σοκ), η οποία είναι μία γενικευμένη αντίδραση στην οποία συμμετέχουν πολλά ζωτικά όργανα του οργανισμού.
Η διάγνωση γίνεται από ειδικό αλλεργιολόγο μετά από προσεκτική παρατήρηση και λήψη στοιχείων  ώστε να βρεθεί ποια είναι η αλλεργιογόνα ουσία στην κάθε περίπτωση. Σε συγκεκριμένες  περιπτώσεις μπορεί να ακολουθήσει και ειδική θεραπεία απευαισθητοποίησης (υπό αυστηρές προϋποθέσεις) για την οριστική λύση του προβλήματός του.

Έπειτα όσο αναφορά την θεραπεία ,η απομάκρυνση και η αποφυγή αλλεργιογόνου  είναι το πιο αποτελεσματικό μέτρο αλλά δεν είναι πάντοτε εφικτό όπως πχ αερομεταφερόμενες γύρεις. Πάντως απαραίτητη κρίνεται τουλάχιστον η μείωση της έκθεσης του ασθενή σε αυτό.

Τα κυριότερα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για έλεγχο των συμπτωμάτων είναι :

• αντισταμινικά
• αποσυμφορητικά
• βρογχοδιασταλτικά
• αντιφλεγμονώδη
• αδρεναλίνη
• ανοσοθεραπεία

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε την Ελληνική Εταιρεία Αλλεργιολογίας και Κλινικής Ανοσολογίας.

Κάθε χρόνο στις 26 Ιουνίου γιορτάζουμε την «Παγκόσμια Ημέρα κατά των Ναρκωτικών και της Παράνομης Διακίνησής τους» με πρωτοβουλία του ΟΗΕ . Στόχος της ημέρας είναι η ευαισθητοποίηση του κοινού σχετικά με την χρήση και την παράνομη διακίνηση των ναρκωτικών.

Ναρκωτικά θεωρούνται όλες εκείνες οι δραστικές ουσίες που μουδιάζουν ή νεκρώνουν, προκαλώντας απώλεια αισθήσεων ή παράλυση και οποιοδήποτε παράνομο φάρμακο ή παράνομα αποκτημένο φάρμακο.

Οι βασικότερες ναρκωτικές ουσίες είναι οι εξής :

• Μαριχουάνα
• Χασίς
• Κοκαίνη
• Όπιο
• Ηρωίνη
• Μορφίνη
• LSD

Χορηγούνται  :

• στοματικά
• επιδερμικά (τσιρότα)
• σε ενέσιμη μορφή
• ως υπόθετα
• σε μορφή καπνού
• ρινικά σε μορφή σκόνης
• ενέσιμα (υποδόρια ή ενδοφλέβια

Τα ναρκωτικά προκαλούν :

• μια γενική αίσθηση ευφορίας
• μείωση  της έντασης , του άγχους και της επιθετικότητας

Οι βασικότερες παρενέργειες είναι όμως :

• ζάλη
• κνησμός
• αϋπνία
• αδυναμία συγκέντρωσης
• απάθεια
• μειωμένη φυσική δραστηριότητα
• συστολή ή διαστολή της κόρης αναλόγως της χορηγούμενης ουσίας
• διαστολή των υποδόριων αιμοφόρων αγγείων, με αποτέλεσμα κοκκίνισμα του προσώπου και του λαιμού
• δυσκοιλιότητα
• ναυτία
• εμετός
• καταστολή της αναπνευστικής λειτουργίας.

Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, τους τελευταίους 12 μήνες 210 εκατομμύρια άνθρωποι, ηλικίας 15 – 64 ετών ή το 5% του παγκόσμιου πληθυσμού, έκανε χρήση παράνομων ναρκωτικών ουσιών, τουλάχιστον μία φορά. Οι θάνατοι από τα ναρκωτικά ξεπέρασαν τις 200.000. Το παράνομο εμπόριο ναρκωτικών στο ίδιο διάστημα ξεπέρασε τα 320 δισεκατομμύρια δολάρια  .

Όσο αναφορά την διακίνηση ναρκωτικών στην Ελλάδα :

• η αύξηση των κατασχέσεων κάνναβης κατά το διάστημα 2011-2012 υποδηλώνει ότι η χώρα μπορεί να εξελίσσεται σε διαμετακομιστικό κέντρο της ουσίας.
• Τα λιμάνια της βορειοδυτικής Ελλάδας όπως και η Αδριατική χρησιμοποιούνται για τη μεταφορά μεγάλων φορτίων φυτών της κάνναβης από την Αλβανία στη Δυτική Ευρώπη.
• Η βαλκανική οδός που διασχίζει Ελλάδα, Τουρκία, Βουλγαρία και άλλες χώρες με προορισμό τη Δυτική Ευρώπη παραμένει το βασικό δρομολόγιο για τη μεταφορά της αφγανικής ηρωίνης.
• Το 2012, Ελλάδα και Ρουμανία αντιπροσώπευαν το 37% του συνολικού αριθμού νέων διαγνώσεων του ιού HIV μεταξύ των χρηστών ενδοφλέβιων ναρκωτικών στην Ε.Ε.

• Τη δεύτερη θέση μεταξύ των χωρών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε ρυθμό αύξησης θανάτων εξαιτίας της χρήσης ναρκωτικών ουσιών κατέχει η Ελλάδα και την πρώτη η Ιρλανδία.
• Η χώρα μας βρίσκεται επίσης στη δεύτερη θέση μετά την Πορτογαλία στη χρήση ηρωίνης από τοξικομανείς και στην πρώτη σε ότι  αφορά τη μόλυνση αυτών από τον ιό της ηπατίτιδας Β .
• Εξίσου υψηλά είναι τα ποσοστά εξάπλωσης της ηπατίτιδας C μεταξύ των τοξικομανών (μολονότι κατέχει τη 10η θέση, εν τούτοις το ποσοστό μόλυνσης υπερβαίνει το 60%!).
• Θετική ωστόσο είναι η διαπίστωση ότι τα ποσοστά εξάπλωσης του AIDS στους έλληνες τοξικομανείς παραμένουν χαμηλά (0,6%-3,2%). Επίσης, από το 1995 έως το πρώτο τρίμηνο του 2011 έχασαν τη ζωή τους από ναρκωτικά 6.467 άνθρωποι στην Ελλάδα .

Σήμα κινδύνου ωστόσο εκπέμπουν οι ειδικοί για την ολοένα αυξανόμενη χρήση και από τους νέους στην Ελλάδα λόγω κρίσης, νέων συνθετικών φθηνών ναρκωτικών ακολουθώντας την τάση της Ευρώπης όπου αυτές οι ψυχοδραστικές ουσίες κάνουν θραύση.

Για την αποτοξίνωση και θεραπεία από τα ναρκωτικά χρησιμοποιούνται διάφορες μέθοδοι όπως  :

• Σταδιακή αποτοξίνωση από τα οπιοειδή με ιατρική παρακολούθηση
• Υπερταχεία αποτοξίνωση από τα οπιοειδή
• Αποτοξίνωση με ιμπογκαΐνη
• Αποτοξίνωση με Subutex (Βουπρενορφίνη)
• Αποτοξίνωση με νευροηλεκτρική θεραπεία (N.E.T.)

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε τον επίσημο Οργανισμό κατά των Ναρκωτικών.

Στις 15 Ιουνίου κάθε χρόνο γιορτάζουμε την Παγκόσμια Ημέρα Γονιμότητας με πρωτοβουλία της Assisted Conception Taskforce (ACT). Στόχος της εορτής είναι η ενημέρωση του κοινού σχετικά με την υπογονιμότητα των ζευγαριών .

Τα στατιστικά στοιχεία για την Ελλάδα δείχνουν ότι :

• Το ιατρικό πρόβλημα της υπογονιμότητας φθάνει το ποσοστό 18-20% και αποτελεί από τα υψηλότερα ποσοστά στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
• Τα υπογόνιμα ζευγάρια είναι 350.000 το χρόνο
• Κάθε χρόνο έχουμε περίπου 150.000 αμβλώσεις, ποσοστό που έχει μειωθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια λόγω της ενημέρωσης και των προληπτικών μέτρων που λαμβάνονται για ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες.
• Τα ποσοστά των παλίνδρομων κυήσεων έχουν αυξηθεί και πλησιάζουν κατά μέσο όρο το 22%. Οι παλίνδρομες κυήσεις οφείλονται σε γενετικά αίτια, σε χρωματοσωματικές διαταραχές, ενδοκρινολογικές διαταραχές, στις περιβαλλοντικές συνθήκες, στις διοξίνες, στο κάπνισμα, το αλκοόλ, στα κινητά τηλέφωνα και τις κεραίες κινητής τηλεφωνίας.

Η υπογονιμότητα δεν είναι μόνο γυναικεία υπόθεση. Υπολογίζεται πως στο 40-50% των υπογόνιμων ζευγαριών το πρόβλημα εντοπίζεται στον άντρα αποκλειστικά ή και σε συνδυασμό με αναπαραγωγικά προβλήματα και της συντρόφου του, αν και μερικοί άντρες, ακόμη και σήμερα, αμφισβητούν σθεναρά την πιθανή συμμετοχή τους στο πρόβλημα της γονιμότητας.

Αν και οι περισσότεροι πιστεύουν ότι τα χρόνια δεν μετρούν στους άντρες παρά μόνο στις γυναίκες, αυτό δεν είναι απόλυτα ακριβές. Οι παράμετροι του σπέρματος μειώνονται με τα χρόνια και μελέτες από τράπεζες σπέρματος έχουν δείξει ότι, μετά τα 40 έτη, η μείωση είναι αισθητή. Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι ένας άντρας στα 50 ή 60 δεν μπορεί να γονιμοποιήσει, αλλά σίγουρα θα είναι πιο δύσκολη η σύλληψη.

Εκτός όμως από την ηλικία, υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που επηρεάζουν τη γονιμότητα ενός άντρα. Ειδικότερα :

• Ύπνος

ο λίγος ύπνος (κάτω των έξι ωρών), όσο και ο πολύς (άνω των εννέα ωρών) σχετίζεται με μειωμένη κατά 42% πιθανότητα ο άντρας να είναι σε θέση να κάνει παιδί, σε σχέση με όσους κοιμούνται οκτώ ώρες.

• Παχυσαρκία
  
  Το αυξημένο σωματικό βάρος και η παχυσαρκία  επηρεάζουν αρνητικά τις παραμέτρους του σπέρματος. Πιθανοί λόγοι, η επίδραση του λίπους σε μία σειρά από ορμόνες και πεπτίδια, όπως η διαταραχή της σχέσης ανδρογόνων/οιστρογόνων.
• Κάπνισμα

Ο καπνός αλλά και τα προϊόντα της καύσης του λευκού χαρτιού που τον περικλείει έχουν βλαπτική επίδραση στη γονιμότητα ενός άντρα.  Στους καπνιστές 20 τσιγάρων ημερησίως και πάνω, έχει βρεθεί ότι τα σπερματοζωάρια δεν μπορούν να «κολλήσουν» πάνω στο ωάριο ακόμη και βλάβες στο DNA έχουν παρατηρηθεί, δηλαδή το γενετικό υλικό. Οι επιπτώσεις είναι πολύ σημαντικότερες στους άντρες που δεν έχουν φυσιολογικές παραμέτρους σπέρματος, αφού το κάπνισμα επιδεινώνει τον αριθμό, την κινητικότητα και τη μορφολογία των σπερματοζωαρίων.

• Διατροφή
  
  Τροφές πλούσιες σε αντιοξειδωτικά είναι ιδιαίτερα σημαντικές για την αναπαραγωγική υγεία ενός άντρα. Αντιοξειδωτική δράση έχουν οι πλούσιες τροφές σε
• βιταμίνη Α όπως το τυρί
  • βιταμίνη C όπως τα εσπεριδοειδή
  • βιταμίνη Ε όπως οι ηλιόσποροι
  • ωμέγα 3 λιπαρά όπως τα ψάρια
  • ψευδάργυρο όπως τα στρείδια
  • φολικό οξύ όπως το μπρόκολο
• Συμπληρώματα άγνωστης προέλευσης και αναβολικά
  
  Τα συμπληρώματα, πολλές φορές, περιέχουν ουσίες βλαβερές και για τη γονιμότητα και πρέπει να λαμβάνονται μόνο μετά τη σύσταση γιατρού. Επίσης τα αναβολικά και ιδιαίτερα η χορήγηση τεστοστερόνης διακόπτει τη σπερματογένεση και προκαλεί τεράστιες ορμονικές μεταβολές.
• Αύξηση της θερμοκρασίας των όρχεων
  
  Οτιδήποτε διαταράσσει αυτήν τη θερμοκρασιακή διαφορά μπορεί να βλάψει την αντρική γονιμότητα (γι’ αυτό και στα παιδιά που έχουν κρυψορχία, δηλαδή οι όρχεις παραμένουν μέσα στο σώμα, πρέπει να παρέμβουμε νωρίς και να αποκαταστήσουμε τη θέση τους στο όσχεο).

Αρνητικοί παράγοντες είναι:

• η παχυσαρκία,
  • η καθιστική εργασία,
  • τα στενά εσώρουχα, που είτε δεν αποτελούνται αποκλειστικά από βαμβάκι είτε φέρνουν τους όρχεις σε στενή επαφή με το θερμότερο ανθρώπινο σώμα,
  • τα στενά παντελόνια.
• Λοιμώξεις
  
  Η ύπαρξή τους ή οι φλεγμονές των γεννητικών οργάνων όπως προστατίτιδα και επιδιδυμίτιδα που είναι δυνατόν να προκαλέσουν ,έχουν ως αποτέλεσμα την αλλαγή στην ποιότητα του σπέρματος.
• Κιρσοκήλη

Η κιρσοκήλη είναι ένα πολύ συχνό αίτιο αντρικής υπογονιμότητας και μάλιστα ύπουλο, αφού δεν δίνει συμπτώματα. Πρόκειται για διάταση και ανεπάρκεια των φλεβών των όρχεων (αντίστοιχο με τους κιρσούς στα κάτω άκρα), με αποτέλεσμα διαταραχή στη λειτουργία των όρχεων.
Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε το Σωματείο Υποστήριξης Γονιμότητας <<ΚΥΒΕΛΗ>>.