Η Διεθνής Ημέρα Μαιών καθιερώθηκε το 1991 με πρωτοβουλία της Διεθνούς Συνομοσπονδίας Μαιών (ICM) και γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 5 Μαΐου. Στόχος της ημέρας αποτελεί η ανάδειξή της σπουδαιότητας του ρόλου που διαδραματίζει το επάγγελμα της μαίας στην γέννηση ενός παιδιού.

Η μαία ως μητέρα θεά σχετίζεται με τη γέννηση, τη μητρότητα, την ανάπτυξη της βλάστησης και των φυτών, γενικότερα όλης της φύσης. Δεν είναι τυχαίο που δύο μεγάλες γιορτές της μαίας και της μητέρας γιορτάζονται δίπλα – δίπλα, τον ίδιο μήνα, 5 Μαΐου η Γιορτή της Μαίας, 10 Μαΐου η Γιορτή της Μητέρας.

Στη σημερινή ελληνική πραγματικότητα είναι αλήθεια ότι το Μαιευτικό επάγγελμα βάλλεται από παντού. Εξαιτίας συγκεκριμένων πολιτικών αλλά και επιλογών, σε πολλές περιπτώσεις η Μαία και ο μαιευτής είναι αναγκασμένοι διαρκώς να υπενθυμίζουν την ύπαρξή τους και να διευκρινίζουν το ρόλο τους, όπως αυτός έχει νομικά θεσπιστεί αλλά και καταξιωθεί ιστορικά και κοινωνικά. Μέσα στα ελληνικά δεδομένα της εξίσωσης πραγμάτων που δεν είναι όμοια , της προχειρότητας στην αντιμετώπιση των προβλημάτων αλλά και ιδιαίτερων συμφερόντων, Μαίες και μαιευτές , εδώ και χρόνια καλούνται να λύσουν τα προβλήματα που προκύπτουν από τις ελλείψεις νοσηλευτικού προσωπικού με το να υποχρεώνονται να αναλάβουν καθήκοντα Νοσηλευτή. Μαζί με αυτό, συχνά παρεμποδίζονται στην εκτέλεση των καθηκόντων τους, όπως είναι για παράδειγμα η εκτέλεση του φυσιολογικού τοκετού.

Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Μαία και ο μαιευτής στην Ελλάδα είναι πολλά με αποτέλεσμα να αυξάνει η επαγγελματική δυσαρέσκεια και απογοήτευση, ιδιαίτερα όταν κανείς παρατηρήσει τις συνθήκες υπό τις οποίες εργάζονται συνάδελφοι σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες .Οι μαίες δουλεύουν σκληρά κάθε μέρα ούτως ώστε να εξασφαλίσουν ότι oι γυναίκες και τα μωρά τους λαμβάνουν ποιοτική και αποτελεσματική μαιευτική φροντίδα -τη φροντίδα που τους αξίζει.

Χρειάζεται επιμονή και ευελιξία ώστε να βελτιωθεί η μαιευτική φροντίδα. Οι απαιτήσεις και οι προκλήσεις για την μαία διαφοροποιούνται ανάλογα την κουλτούρα και την κοινωνία . Παράλληλα στοιχεία της μαιευτικής είναι η αγάπη, η ευθύνη , ο αλτρουισμός και η υψηλή αντίληψη του καθήκοντος προς τις έγκυες γυναίκες.
Έτσι, λοιπόν οφείλουμε να σεβόμαστε και να θεωρούμε την μαία σαν δεύτερη μητέρα μας. Οι αρμόδιοι φορείς πρέπει να προσεγγίσουν καλύτερα το επάγγελμα αυτό και να αναγνωρίσουν την αξία του στην σημερινή κοινωνία. Υφίσταται ως λειτούργημα και αποστολή και όχι μόνο ως δουλεία που καλύπτει τις οικονομικές ανάγκες εκείνων που το ασκούν.
Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε τον Σύλλογο Επιστημόνων Μαιών – Μαιευτών.

Η Παγκόσμια Ημέρα Άσθματος καθιερώθηκε το 1998 από την <<Παγκόσμια Πρωτοβουλία για το Άσθμα >> με την πρωτοβουλία την Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας.Γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 7 Μαΐου και στόχος της ημέρας αποτελεί η ενημέρωση της κοινής γνώμης για την ευρέως διαδεδομένη ασθένεια του αναπνευστικού συστήματος και η βελτίωση των μεθόδων θεραπείας του.

Το άσθμα είναι χρόνια φλεγμονώδης πάθηση του αναπνευστικού συστήματος η οποία προκαλεί παροδική στένωση των βρόγχων με αποτέλεσμα να εμφανίζεται δύσπνοια. Η στένωση των βρόγχων, που μπορεί να εμφανισθεί μετά από έκθεση σε πολλά και διαφορετικά ερεθίσματα, οφείλεται τόσο σε βρογχόσπασμο (σπασμό των λείων μυών που περιβάλλουν τους βρόγχους), όσο και σε φλεγμονώδη διήθηση του βρογχικού τοιχώματος, με αποτέλεσμα αφ’ενός πάχυνση του τοιχώματος από οίδημα και διήθηση από φλεγμονώδη κύτταρα, και αφ’ετέρου απόφραξη του αυλού από βύσματα βλέννης.

Σύμφωνα με νεότερα επιδημιολογικά δεδομένα:

• το 8,6% του ελληνικού πληθυσμού πάσχει από άσθμα σήμερα, με συνεχή αυξητική τάση των δεικτών επίπτωσης  της νόσου κυρίως στη Νότια ηπειρωτική χώρα.
• Στην Ελλάδα σήμερα, εκτιμάται, ότι το 5% των ενηλίκων και το 11% των παιδιών πάσχουν από άσθμα, ενώ η συχνότητα φαίνεται να αυξάνεται με την ηλικία καθώς συνδέεται και με άλλες παθήσεις του αναπνευστικού συστήματος (πχ. Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια).

Τα βασικά συμπτώματα της νόσου είναι τα εξής :

• δύσπνοια
• βήχας
• συριγμός

Οι βασικές κατηγορίες του άσθματος είναι :

• Το εξωγενές άσθμα. Εμφανίζεται στην παιδική ηλικία και έχει σαν αιτία εξωγενείς αλλεργιογόνους παράγοντες, όπως η σκόνη, η γύρη, το τρίχωμα γάτας και τα οικιακά ακάρεα. Ακόμα μπορεί να εμφανιστεί και από τον κρύο αέρα ή τον καπνό του τσιγάρου.
• Το ενδογενές άσθμα. Η αιτία του είναι άγνωστη και έχει καλύτερη εξέλιξη από το εξωγενές. Το μεγαλύτερο ποσοστό παιδιών που πάσχουν από το ενδογενές άσθμα θεραπεύονται σταδιακά ή ακόμα και ζουν χωρίς να χρειάζονται ιατρική βοήθεια.

Παράλληλα , το άσθμα κατηγοριοποιείται ανάλογα με την ιδιότητά του σε :

‘Aσθμα μετά από άσκηση. Στη μορφή αυτή του άσθματος οι κρίσεις δύσπνοιας επέρχονται  μετά από άλλοτε άλλου βαθμού άσκηση

‘Eπαγγελματικό άσθμα. Η μορφή αυτή του άσθματος εμφανίζεται σε άτομα που έρχονται σε επαφή με διάφορες εισπνεόμενες ουσίες που σχετίζονται με το επαγγελματικό περιβάλλον (π.χ. αλεύρι σε αρτοποιούς, σκόνη ξύλου σε μαραγκούς, βαφές χρωμάτων σε βαφείς κ.λ.π.).
Nυχτερινό άσθμα. Χαρακτηριστικό της μορφής αυτής του άσθματος είναι ότι οι κρίσεις δύσπνοιας επέρχονται κατά την διάρκεια της νύκτας ή τις πρώτες πρωινές ώρες. Το νυκτερινό άσθμα παρουσιάζεται ιδιαίτερα σε ασθματικούς που δεν θεραπεύουν επαρκώς το άσθμα τους κατά την διάρκεια της ημέρας.

Η άνοδος της θερμοκρασίας του πλανήτη και η αλλαγή του κλίματος, αυξάνει τα περιστατικά άσθματος, επηρεάζοντας κυρίως τα βρέφη, τα παιδιά, τους ηλικιωμένους και άλλες ευαίσθητες πληθυσμιακές ομάδες.

Τα βασικότερα αίτια εμφάνισης άσθματος χωρίζονται σε αυτά που προκαλούν την εμφάνιση του άσθματος ως νόσου και σε αυτά που προκαλούν τα συμπτώματα του άσθματος. Κάποιοι από τους παράγοντες δρουν αμφίδρομα.

Ειδικότερα:

• γενετικοί παράγοντες π.χ. άτομα στην οικογένεια με άσθμα ή αλλεργίες

• περιβαλλοντικοί παράγοντες π.χ. αλλεργιογόνα ,καυσαέριο

Επιπρόσθετα :

• αλλεργίες από μύκητες, φυτά ή διάφορα φάρμακα και τροφές
• λοιμώξεις όπως π.χ. γρίπη, κρυολόγημα
• ψυχολογικοί παράγοντες π.χ. έντονη χαρά ή λύπη
• επαγγελματικοί παράγοντες π.χ. αναθυμιάσεις ή ρινίσματα ξύλου

Το βρογχικό άσθμα έχει αναστρέψιμο χαρακτήρα σε αντίθεση με άλλα πνευμονικά νοσήματα. Με την κατάλληλη όμως φαρμακευτική αγωγή και παρακολούθηση, το βρογχικό άσθμα μπορεί να ελεγχθεί, έτσι ώστε ο ασθενής να ζει μια φυσιολογική ζωή χωρίς συμπτώματα και χωρίς περιορισμό των δραστηριοτήτων του.

Τα φάρμακα για το άσθμα μπορούν να χωριστούν σε δύο μεγάλες κατηγορίες:

• Τα φάρμακα που δίνονται για άμεση ανακούφιση
• Τα φάρμακα που χορηγούνται μακροχρόνια για ρύθμιση της νόσου, έλεγχο των συμπτωμάτων και αποφυγή μελλοντικών επιδεινώσεων.

Έτσι λοιπόν χρησιμοποιούνται :

• κορτικοστεροειδή
• βρογχοδιασταλτικά
• τροποποιητές λευκοτριένης
• σταθεροποιητές μαστοκυττάρων
• ανιτμουσκαρινικά-αντιχολινεργικά (ιπρατρόπιο, οξιτρόπιο και τιοτρόπιο)
• μεθυλοξανθίνες (θεοφυλλίνη και αμινοφυλλίνη)
• αντιισταμινικά
• ομαλιζουμάμπη.

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε την Ελληνική Εταιρεία Αλλεργιολογίας και Κλινικής Ανοσολογίας και την Ελληνική Πνευμονολογικά Εταιρεία Βρογχικό-άσθμα.

Κάθε χρόνο στις 28 Απριλίου γιορτάζουμε την Παγκόσμια Ημέρα για την Υγεία και την Ασφάλεια στην Εργασία με πρωτοβουλία της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας ( ΔΟΕ) . Στόχος της συγκεκριμένης ημέρα είναι η επικέντρωση στην πρόληψη ατυχημάτων και επαγγελματικών ασθενειών.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της ΔΟΕ :

• 000.000 άνθρωποι χάνουν τη ζωή από εργατικά ατυχήματα και επαγγελματικές ασθένειες, κάθε χρόνο, σε όλο τον κόσμο.
• Σε 270.000.000 υπολογίζονται τα εργατικά ατυχήματα και 160.000.000 τα περιστατικά επαγγελματικών ασθενειών.
• 000 εργαζόμενοι χάνουν τη ζωή τους από επικίνδυνες ουσίες (100.000 από άσβεστο).
• Ένας εργαζόμενος πεθαίνει κάθε 15 δευτερόλεπτα, 6.000 κάθε ημέρα.
• Το συνολικό κόστος των ατυχημάτων και ασθενειών ανέρχεται ετησίως στο 4% του ακαθάριστου παγκόσμιου προϊόντος

Η Παγκόσμια Ημέρα για την Υγεία και την Ασφάλεια στην Εργασία  προέρχεται  από τη Διεθνή Ημέρα Μνήμης Εργατών, που γιορτάζεται την ίδια ημερομηνία από το 1984. Η 28η Απριλίου επιλέγει συμβολικά, επειδή την ημερομηνία αυτή του 1914 ψηφίσθηκε από την Καναδική Βουλή ο νόμος για την αποζημίωση των εργαζόμενων από εργατικά ατυχήματα.

Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας (Οργανισμός του ΟΗΕ) καθιέρωσε την ημέρα αυτή από το 2001, προκειμένου να διευρύνει το περιεχόμενό της με την ιδέα της αειφόρου εργασίας. Μέρα αφύπνισης και αγώνα για ενεργοποίηση όλων των εμπλεκομένων φορέων και κυρίως των αρμόδιων οργάνων της πολιτείας που πρέπει επιτέλους να αναλάβουν πρωτοβουλίες και τις ευθύνες τους έναντι των εργαζόμενων για την εξασφαλίσει των συνθηκών ασφάλειας στην εργασία. Η 28η Απριλίου είναι μέρα μνήμης και τιμής για τα θύματα εργατικών ατυχημάτων και σοβαρών εργατικών τραυματισμών.

Είναι απαράδεκτο και ανεπίτρεπτο μια ευνομούμενη και σύγχρονη χώρα να ανέχεται την υπέρ-κερδοφορία σε βάρος της υγείας και ασφάλειας των εργαζόμενων. Απαιτείται άμεσα η ενεργοποίηση όλων των ελεγκτικών μηχανισμών και η ίδρυση φορέα ασφάλισης επαγγελματικού κίνδυνου, με σκοπό την πρόληψη αποκατάσταση αποζημίωση των εργατικών ατυχημάτων και των επαγγελματικών ασθενειών. Τίποτα δεν αξίζει περισσότερο από την ανθρώπινη ζωή, το εργατικό ατύχημα είναι δυνατόν να το προλάβεις, όμως είναι αδύνατον να το κοστολογήσεις.

Η υγεία και ασφάλεια πρέπει να ριζώσει στη συνείδηση των εργαζόμενων, και σε συνεργασία με τις διευθύνσεις των εργοστασίων και επιχειρήσεων πρέπει να εντείνουν τις προσπάθειες και τον αγώνα τους για να εξασφαλίσουν τις αναγκαίες συνθήκες υγείας και ασφάλειας στην εργασία και για το μηδενισμό των εργατικών ατυχημάτων.

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε το Ελληνικό Ινστιτούτο Υγιεινής και Ασφάλειας της Εργασίας  http://www.elinyae.gr/ .

Η 25η Απριλίου έχει καθιερωθεί ως η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Ελονοσίας με πρωτοβουλία του ΟΗΕ και στόχο έχει την ανάδειξη των κινδύνων που αντιμετωπίζει ο σύγχρονο κόσμος από την ελονοσία, την πιο παλιά καταγεγραμμένη ασθένεια της ανθρωπότητας.

Η ελονοσία είναι λοιμώδης ασθένεια που προκαλείται από ένα γένος πλασμώδιου που αρχικά ονομάστηκε πλασμώδιο του Λαβεράν, από τον Γάλλο στρατιωτικό ιατρό Σαρλ Λουί Λαβεράν, που παρατήρησε πρώτος το 1880 την παρουσία αυτών των παρασίτων στο αίμα ασθενών που πέθαναν από ελονοσία.

Μεταδίδεται στον άνθρωπο από το θηλυκό κουνούπι του είδους Ανωφελές (Anopheles). Το όνομά της προέρχεται από τις λέξεις έλος και νόσος, καθώς είχε παρατηρηθεί ότι η νόσος ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένη γύρω από ελώδεις περιοχές. Διεθνώς αποκαλείται malaria (από τις ιταλικές λέξεις: mal + aria = κακός αέρας) από την πεποίθηση που επικρατούσε κάποτε ότι η ασθένεια προκαλούταν από τον «κακό αέρα» κοντά στα έλη. Υπάρχουν 4 τύποι πλασμωδίων. Η πλειονότητα των περιπτώσεων μαλάριας οφείλονται στο πλασμώδιο falciparum που είναι το πιο επικίνδυνο και θανατηφόρο.

Οι αρχικές εκδηλώσεις της νόσου, κοινές σε όλα τα είδη της ελονοσίας, είναι παρόμοιες με τα συμπτώματα της γρίπης και μπορεί να μοιάζουν με άλλες παθολογικές καταστάσεις, όπως η σηψαιμία, η γαστρεντερίτιδα και ιογενείς παθήσεις. Η κλινική εικόνα μπορεί να περιλαμβάνει πονοκέφαλο, πυρετό, ρίγη, πόνο στις αρθρώσεις, εμέτους, αιμολυτική αναιμία, ίκτερο, αιμοσφαιρίνη στα ούρα, λεύκανση του αμφιβληστροειδούς και σπασμούς.

Κλασικό σύμπτωμα της ελονοσίας είναι η παροξυσμική εμφάνιση των συμπτωμάτων, με κυκλική εμφάνιση αιφνίδιας ψυχρότητας, ακολουθούμενη από ρίγος, πυρετό και εφίδρωση .

Η ελονοσία κατατάσσεται είτε σε «σοβαρή» είτε σε «ήπια» από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ). Θεωρείται σοβαρή όταν κάποιο από τα ακόλουθα κριτήρια είναι παρόν, αλλιώς θεωρείται ήπια.

• Διαταραχές της συνείδησης
• Σημαντική αδυναμία τέτοια ώστε το άτομο να μην είναι σε θέση να περπατήσει
• Αδυναμία να σιτιστεί ο ασθενής
• Δύο ή περισσότεροι σπασμοί
• Χαμηλή αρτηριακή πίεση (λιγότερο από 70mmHg σε ενήλικες και 50mmHg σε παιδιά)
• Αναπνευστικά προβλήματα
• Κυκλοφορική καταπληξία (shock)
• Νεφρική ανεπάρκειαή αιμοσφαιρίνη στα ούρα
• Αιμορραγία ή αιμοσφαιρίνημικρότερη από 50 g / L (5 g / dL)
• Πνευμονικό οίδημα
• Γλυκόζη αίματος κάτω από 2,2 mmol / L (40 mg / dL)
• Οξέωση ή επίπεδα γαλακτικού οξέος μεγαλύτερα από 5 mmol / L
• Επίπεδα παρασίτου στο αίμα μεγαλύτερα από 100.000 ανά μικρόλιτρο (μL) σε περιοχές χαμηλής έντασης μετάδοσης, ή 250.000 ανά μL σε περιοχές υψηλής έντασης μετάδοσης.

• Κάθε μέρα 3000 παιδιά πεθαίνουν από την ελονοσία.

• Το 1975, η Ευρώπη ανακηρύχθηκε ελεύθερη ελονοσίας, αλλά αργότερα η νόσος επανεμφανίσθη στον Καύκασο, σε χώρες της κεντρικής Ασίας και της Ρωσίας.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας, WHO, για την ελονοσία, στο :

• Αφγανιστάν: Νέα κρούσματα 61.362 με αυξητική τάση σε σχέση με το 2013 το 8%. Από τον συνολικό πληθυσμό της χώρας 1 στους 4 είναι υψηλού κινδύνου μεταδοτικότητας και 2 στους 4 χαμηλής μεταδοτικότητας, το 24% ελεύθεροι (σσ δεν μπορούν να μεταδώσουν τον ιό).
• Μπαγκλαντές: Νέα κρούσματα 10.126 με αυξητική τάση (σχεδόν διπλάσια κρούσματα) σε σχέση με το 2013. Από τον συνολικό πληθυσμό της χώρας 3% είναι υψηλού κινδύνου μεταδοτικότητας και 8% χαμηλής, 90% ελεύθεροι.
• Πακιστάν: Νέα κρούσματα 275.149 με καθοδική τάση. Από τον συνολικό πληθυσμό της χώρας το 29% είναι υψηλού κινδύνου μεταδοτικότητας και 69% χαμηλής, ενώ το 2% είναι ελεύθεροι.

Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, ο αριθμός των περιστατικών ελονοσίας στην Ευρώπη υποχώρησε από 90.712 το 1995 σε μηδέν το 2015.

Η Ελλάδα ήταν ενδημική για την ελονοσία χώρα μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ‘60. Από το 1946 έως το 1960 εφαρμόστηκε εντατικό Εθνικό Πρόγραμμα Εκρίζωσης της νόσου. Η Ελλάδα θεωρείται «χώρα ελεύθερη ελονοσίας» από το 1974.
Συνολικά το 2016 έχουν δηλωθεί εξήντα πέντε κρούσματα ελονοσίας εκ των οποίων τα 61 έχουν χαρακτηριστεί εισαγόμενα, δηλαδή προσβλήθηκαν σε χώρα του εξωτερικού. Από τα 61 κρούσματα ελονοσίας, το 82%- δηλαδή τα 50- αφορούσαν μετανάστες από ενδημικές χώρες (43 από χώρες της Ινδικής Χερσονήσου και επτά από χώρες της Αφρικής.)

Θεωρείται υπαρκτός ο κίνδυνος εγχώριας μετάδοσης ελονοσίας και άλλων επικίνδυνων ασθενειών σε ευάλωτες περιοχές που υποδέχονται ή φιλοξενούν μετανάστες – πρόσφυγες από ενδημικές χώρες. Γι’αυτό απαιτούνται έγκαιρα να γίνουν ψεκασμοί και να ληφθούν τα μέτρα πρόληψης, ιδιαίτερα στα διάφορα σημεία που στεγάζονται μετανάστες – πρόσφυγες.

Θεραπεία

Η απλή ελονοσία μπορεί να θεραπευτεί με από του στόματος φαρμακευτική αγωγή. Η πιο αποτελεσματική θεραπεία για τη μόλυνση από το P. Falciparum είναι η χρήση της αρτεμισινίνης σε συνδυασμό με άλλα ανθελονοσιακά (γνωστή ως θεραπεία συνδυασμού αρτεμισινίνης, ή ACT ), η οποία μειώνει την αντίσταση σε κάθε μεμονωμένο συστατικό του φαρμάκου. Τα επιπρόσθετα αυτά ανθελονοσιακά περιλαμβάνουν την αμοδιακίνη, τη λουμεφαντρίνη, μεφλοκίνη ή σουλφαδοξίνη/πυριμεθαμίνη. Άλλος προτεινόμενος συνδυασμός είναι η διυδροαρτεμισινίνη και η πιπερακίνη. Το ACT είναι περίπου 90% αποτελεσματικό, όταν χρησιμοποιείται για να θεραπεύσει την απλή ελονοσία. Για τη θεραπεία της ελονοσίας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, ο ΠΟΥ προτείνει τη χρήση κινίνης συν κλυνδαμυκίνης νωρίς στην εγκυμοσύνη (πρώτο τρίμηνο) και το ACT  στα τελευταία στάδια (δεύτερο και τρίτο τρίμηνο).

Προτεινόμενη θεραπεία για σοβαρή ελονοσία είναι η ενδοφλέβια χρήση των ανθελονοσιακών φαρμάκων. Για σοβαρή ελονοσία, το αρτεσουνικό είναι πιο ισχυρό από την κινίνη και στα παιδιά και στους ενήλικες. Η θεραπεία για σοβαρή ελονοσία περιλαμβάνει υποστηρικτικά μέτρα τα οποία εφαρμόζονται καλύτερα στη μονάδα εντατικής θεραπείας. Αυτό περιλαμβάνει τη διαχείριση υψηλών πυρετών και τις κρίσεις που μπορεί να προκύψουν από αυτό. Επίσης περιλαμβάνει την παρακολούθηση της προσπάθειας ρηχής αναπνοής, χαμηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα καθώς και χαμηλά επίπεδα καλίου στο αίμα.

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε το Κέντρο Ελέγχου & Πρόληψης Νοσημάτων http://www.keelpno.gr/.

Η Παγκόσμια Ημέρα  Κατάργησης Πειραμάτων σε Ζώα γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 24 Απριλίου ως ημέρα μνήμης για τα εκατομμύρια πειραματόζωα , που υποφέρουν και θανατώνονται κάθε χρόνο εξαιτίας των επιστημονικών πειραμάτων και το υποτιθέμενο καλό της ανθρωπότητας. Η συγκεκριμένη ημέρα διοργανώνεται από την  Animal Aid και φέρει την αιγίδα του ΟΗΕ.

Πειραματόζωα γίνονται συνήθως : τα κουνέλια, οι αρουραίοι, τα ποντίκια, τα γουρούνια, οι γάτες, οι σκύλοι και οι πίθηκοι.

Για κάθε νέο φάρμακο, καλλυντικό και χημική ή οπλική δοκιμή χρησιμοποιούνται δοκιμές σε πειραματόζωα. Εκείνα βασανίζονται και στη συνέχεια θανατώνονται στο όνομα της επιστήμης, ενώ υπάρχουν εναλλακτικές μέθοδοι για τον ίδιο σκοπό , οι οποίες δεν απαιτούν να αφαιρεθεί η ζωή από κάποιον ζωντανό οργανισμό.

Τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν πως :

• 13 εκατομμύρια ζώα βασανίζονται και σκοτώνονται κάθε χρόνο στα Ευρωπαϊκά εργαστήρια.
• Πάνω από 25 εκατομμύρια σπονδυλωτά ζώα χρησιμοποιούνται σε πειράματα στις Ηνωμένες Πολιτείες.
• Μετά την ολοκλήρωση των πειραμάτων, ουσιαστικά όλα τα ζώα, που έχουν επιζήσει της έρευνας, σκοτώνονται.

Μερικά παραδείγματα των τεστ που γίνονται σε ζώα είναι τα εξής:

• Τεστ ευαισθησίας των ματιών Ερεθισμός ματιών με τοξικές ουσίες που οδηγεί σε τύφλωση. (Συνήθως χρησιμοποιούνται κουνέλια , αφού δεν μπορούν να κλείσουν τα βλέφαρά τους ) .

• Δερματολογικά τεστ  Ξύρισμα τριχώματος και έπειτα επικάλυψη   με καυστικές ουσίες για εννέα μήνες ώστε να εκτιμηθεί η διάβρωση του δέρματός τους .
• Τεστ θανατηφόρας δόσης Χορήγηση ενέσεων και εισπνοών μέχρι ο οργανισμός να καταλήξει , ώστε να διαπιστωθούν τα επιτρεπόμενα όρια κατανάλωσης μιας ουσίας. Αυτά τα πειράματα προκαλούν στα ζώα διάρροια, εμετό, παράλυση, αιμορραγία από τα μάτια, τη μύτη, το στόμα και το δέρμα.

Πειράματα μόνο για έρευνα στην Ελλάδα

Στην Ελλάδα χρησιμοποιούνται πειραματόζωα σχεδόν αποκλειστικά για ερευνητικούς σκοπούς, αφού η χημική βιομηχανία και η βιομηχανία καλλυντικών είναι σχεδόν αποκλειστικά μεταπωλητικές  . Στην Αττική βρίσκονται σήμερα περισσότερα από 10.000 πειραματόζωα, αποτελούμενα κυρίως από  ποντίκια ,αρουραίους  και  γουρούνια. Εποπτεύονται από το υπουργείο γεωργίας και τον ΕΟΦ. Σε κάποιες περιπτώσεις έχουν παρατηρηθεί παρατυπίες, όπως  για παράδειγμα στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο το 2004, όπου χρησιμοποιήθηκαν ημίαιμοι σκύλοι για τη μελέτη ασθενειών στο πάγκρεας από την Ιατρική σχολή εκεί – παρόλο που απαγορεύεται η χρήση τους για αυτό το σκοπό. Σε γενικές γραμμές όμως το θέμα δεν φαίνεται να απασχολεί ιδιαίτερα τη χώρα σε καμιά του διάσταση.

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε την Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία – Αθηναίων https://www.pfpo.gr/.

Η Παγκόσμια Ημέρα Αιμορροφιλίας καθιερώθηκε το 1989 με πρωτοβουλία της Παγκόσμιας Οργάνωσης Αιμορροφιλίας (WFH), με σκοπό να αναδείξει το πρόβλημα των αιμορροφιλικών ατόμων. Εορτάζεται κάθε χρόνο στις 17 Απριλίου. Η ημερομηνία αυτή επιλέχθηκε για να τιμηθεί η γέννηση του ιδρυτή της οργάνωσης, Φρανκ Σνάμπελ, ο οποίος ήταν αιμορροφιλικός και ο ίδιος.

Η Παγκόσμια Ημέρα Αιμορροφιλίας ξεκίνησε το 1989 και έχει εξελιχθεί σε ένα πραγματικά παγκόσμιο γεγονός. Οργανώσεις για την αιμορροφιλία και θεραπευτικά κέντρα σε όλο τον κόσμο λαμβάνουν μέρος κάθε χρόνο στον εορτασμό της, με σκοπό την ευαισθητοποίηση φορέων και πολιτών σχετικά με τις αιμορραγικές διαταραχές.
Στην Ελλάδα εκτιμάται ότι υπάρχουν περίπου 1000 αιμορροφιλικοί.

Οι άνθρωποι που πάσχουν από αιμορροφιλία διαθέτουν ανεπαρκή ποσότητα ή έχουν πλήρη έλλειψη μιας από τις πρωτεΐνες πήξης, γνωστές ως παράγοντες πήξης, που βρίσκονται φυσιολογικά στο αίμα. Ο οργανισμός εξαρτάται από αυτούς τους παράγοντες πήξης για το σταμάτημα της αιμορραγίας μετά από τραύμα και την προαγωγή της επούλωσης. Ευτυχώς, με τη σωστή θεραπεία υπό την καθοδήγηση γιατρού, αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να απολαύσουν μια ολοκληρωμένη και ενεργό ζωή.

Οι συνηθέστερες αιμορραγίες είναι οι εξής:

• Εκχυμώσεις (μελανιές)
• Ουλορραγία
• Ρινορραγία
• Αίμαρθρα (αιμορραγία στις αρθρώσεις)
• Αιμορραγία στους μυς
• Εγκεφαλική αιμορραγία
• Αιμορραγία στο ρινοφάρυγγα
• Αιματέμεση / μέλαινα κένωση (αιμορραγία από το γαστρεντερικό σωλήνα)

Η αιμορροφιλία είναι σύνθετη διαταραχή και οι ασθενείς που πάσχουν από αυτή χρειάζονται περισσότερα από πρόσβαση σε θεραπείες. Στις κύριες ανάγκες για την καλή υγεία και την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής του ασθενή συμπεριλαμβάνονται:

• Η πρόληψη της αιμορραγίας
• Η μακροχρόνια διαχείριση των βλαβών των αρθρώσεων και των μυών
• Η διαχείριση τυχόν επιπλοκών της θεραπείας: (α) καταπολέμηση των ανασταλτικών ουσιών και (β) θεραπεία των ιογενών λοιμώξεων (HIV/HCV) που μεταδόθηκαν μέσω των συμπυκνωμάτων παράγοντα από ανθρώπινο πλάσμα.

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε την Παγκόσμια Ομοσπονδία Αιμορροφιλίας (Π.Ο.Α) www.wfh.org και  το Ευρωπαϊκό Consortium για την Αιμορροφιλία (ECH) www.ech.eu.

Κάθε χρόνο γιορτάζουμε στις 7 Απριλίου την Παγκόσμια Ημέρα Υγείας . Η συγκεκριμένη ημέρα επικεντρώνεται σε διάφορα ζητήματα της δημόσιας υγείας που απασχολούν όλο το κόσμο. Το 1948 εκείνης της ημερομηνίας συστάθηκε ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας , ένα σημαντικό όργανο του ΟΗΕ που εξειδικεύεται σε θέματα υγείας.

H φετινή Παγκόσμια Ημέρα Υγείας (2017) είναι αφιερωμένη στην κατάθλιψη.

Με τον όρο κατάθλιψη εννοούμε την ψυχική ασθένεια που σχετίζεται με την παροδική κατάσταση θλίψης και μελαγχολίας  αλλά όταν τα συμπτώματα διαρκούν πάνω από δύο εβδομάδες τότε οδηγούμαστε στην Κλινική Κατάθλιψη. Όταν κάποιος πάσχει από κατάθλιψή τότε νιώθει  συνέχεια λύπη ,απόγνωση και απογοήτευση .

Για την Ελλάδα τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι :

• το 4,7% του πληθυσμού πάσχει από κατάθλιψη
• η κατάθλιψη παρουσίασε αύξηση 80,8%, περισσότερο στις γυναίκες
• το 11,3 % αδυνατεί να αγοράσει τα φάρμακά του
• το 13,6% δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να λάβει ιατρική φροντίδα ή θεραπεία.

Η κατάθλιψη οφείλεται σε παράγοντες όπως :

• Περιβάλλον Απώλεια αγαπημένου προσώπου ,οικογενειακές διαφωνίες , οικονομικές δυσκολίες ή και άσχημες καιρικές συνθήκες.

• Ψυχολογικοί Παράγοντες Έλλειψη αυτοσεβασμού και πεσιμιστικές σκέψεις.
• Βιολογικοί Παράγοντες Κληρονομικοί , ορμονικοί και εποχιακοί παράγοντες.

Η κατάθλιψη θεραπεύεται με :

• αντικαταθλιπτικά
• ψυχοθεραπεία
• Ηλεκτροσπασμοθεραπεία
• Επαναληπτικό Διακρανιακό Μαγνητικό Ερεθισμό
• Κρύα Υδροθεραπεία
• Χοροθεραπεία

Η κατάθλιψή μπορεί να προληφθεί και να καταπολεμηθεί βέβαια :

• μέσω της άσκησης Η άσκηση βελτιώνει την ψυχική υγεία και τονώνει την αυτοπεποίθηση του ατόμου
• με την κατάλληλη διατροφή Βασισμένη στα καλά λιπαρά και ω3 (ελαιόλαδο και ψάρια)

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε τους εξής συλλόγους αυτοβοήθειας :

MAZI, ΨΥΧΟΓΡΑΦΗΜΑΤΑ και ΕΔΟ.